Η στιγμή της αλήθειας για το x factor

Γράφω με μια μικρή καθυστέρηση λίγων ημερών. Αυτό σημαίνει ότι δεν πρόκειται να σχολιάσω το δέκατο στουντιακό άλμπουμ των Iron Maiden, αλλά δυο προγράμματα της Ελληνικής τηλεοράσης. Ας αρχίσω από το πολυαναμενόμενο x factor. Μια εκπομπή που έχει σαν σκοπό να αναδείξει τον επόμενο σταρ τoυ εγχώριου τραγουδιού. Γιατί πέφτει τόση διαφήμιση ποτέ δεν το κατάλαβα. Όμοια και την διαφορά που έχει με τα fame story, super idol, dream show. Πάντως οι τύποι κάνουν εξαιρετική δουλειά. Ήδη έχουν βγάλει τους νέους ονιράμα, τον νέο Τσαλίκη και τον νέο Πάριο. Είμαι ο μόνος που αναγουλιάζω μόνο και μόνο στην παραπάνω ιδέα; Δηλαδή για να ολοκληρωθεί ο εφιαλτής μου θα πρέπει σε καμιά επόμενη εκπομπή να βγει και η νέα Σίσσυ Χρηστίδου; Οι πρώτοι δεν μας φτάνανε;;; Ρητορικές ερωτήσεις... Με αυτές τις σκέψεις ήρθε και το βράδυ της Παρασκευής. Όλα τα κοριτσάκια μαζεμένα μπροστά στις οθόνες τους για να απολαύσουν πρώτα από όλα τον τραγουδιστή(που πλέον το έχει ρίξει στα έντεχνα: όλα γύρω σου γυρίζουν, και σε θέλω), ηθοποιό(το alter ego στέκεται άνετα δίπλα στο velvet goldmine και το doors) και παρουσιαστή(από την eurovision εμένα μου έχουν μείνει οι ρώγες της Μενούνος να πω την αλήθεια) Σάκη Ρουβά. Περιμένουν με αγωνία και τι βλέπουν μπροστά στα μάτια τους; Το απόλυτο είδωλο να βγαίνει με χωρίστρα στο πλάι και να λέει κάτι για ένα μεγάλο σο. Ας μην ασχοληθώ με το σο, μπορεί η προφορά του Σάκη να είναι κλάσεις ανώτερη από την δική μου, αλλά ρε παιδιά τι χωρίστρα ήταν αυτή; Μου έφερε στο μυαλό τα παλιά χρόνια που μαζί με κανά δυο φίλους στεκόμασταν μπροστά στον καθρέφτη και κάναμε παρόμοιες χωρίστρες και σκάγαμε στα γέλια. Άλλο ένα παράδειγμα: στις τηλεοπτικές σειρές όταν θέλουν να κάνουν κάποιο φλώρο πως τον χτενίζουν; Ε; Μπορεί να τα λέω αυτά από κακία. Μπορεί να ζηλεύω που ο Σάκης είναι τόσο όμορφος. Ναι λοιπόν δεν αντιλέγω, ήταν κούκλος την Παρασκευή. Κούκλος μεν, λελές δε. Έκανε και έναν επιτυχημένο συνδυασμό. Το μαλλί σαν να το έχει γλείψει αγελάδα συνδυάστηκε άψογα με το αγελαδινό βλέμμα απορίας. Βάλτε και λίγο από φάλτσο και λίγο από κατινιά και συμπληρώνεται το παζλ.

Πάμε και στο άλλο σπουδαίο πρόγραμμα. Η στιγμή της αλήθειας με παρουσιάστρια την σύζυγο ενός διακεκριμένου τσιριχτοπώλη αρχικά και βουλευτή σήμερα. Λες την αλήθεια και κερδίζεις λεφτά. Μόνο που οι ερωτήσεις δεν είναι του στυλ: Είσαι παόκι; Είσαι φοιτητής; Πως σε λένε; Είναι ελαφρώς πιο ζορικές. Ας περάσω σε ένα παράδειγμα. Ρωτάνε την διαγωνιζομένη αν έχει πει ψέματα για το αν έχει πάρει πτυχίο. Απαντάει τρομαγμένη όχι. Σκάει από το υπερπέραν η φωνή της αλήθειας με την βαρυσήμαντη δήλωση: Αυτό που είπες είναι ψέμα. Η αντίδραση της παρουσιάστριας; Αγαπητή μου παίχτρια λυπάμαι αλλά έχασες. Ναι το ομολογώ σοκαρίστηκα. Είχα να νιώσω έτσι από τότε που είδα στο youtube την κόρη του Τερζή να τραγουδάει το έχω πονέσει για αυτήν και στα σχόλια ένας τύπος έγραφε: καλή και η κοπέλα, αλλά ότι και να λέμε ο Κιάμος είναι αξεπέραστος. Χτύπησα το κεφάλι μου στον τοίχο τόσες φορές που άρχισα να πιστεύω, ότι επειδή λυπάμαι την μάνα της κοπέλας που νόμιζε ότι η κόρη της έχει πτυχίο και όχι αυτή που έχασε τα λεφτά, ότι έχασα παντελώς τα λογικά μου. Άλλο παράδειγμα βγαλμένο μέσα από θεατρικό του Μπέκετ. Έχεις κλέψει λεφτά από την επιχείρηση του πατέρα σου; Ναι. Μπράβο κέρδισες δέκα χιλιάδες ευρώ. Ε ήμαρτον δηλαδή. Καλά κάνουν και υπάρχουν τέτοια παιχνίδια. Όχι τίποτα άλλο, αλλά κάτι πρέπει να γράφω στο blog. Μην γίνω σαν τις θεούσες που θέλουν να τα αφορίσουν. Απορίας άξιο είναι πως κάποιος που έχει λερωμένη την φωλιά του δηλώνει συμμετοχή. Για τα λεφτά ε; Για αυτά τα καταραμένα..