Last Woman Standing

Φυσικά βλέποντας τον τίτλο θα σκεφτόμουν τα λατρεμένο smackdown και την μονομαχία John Cena - Batista με τον πρώτο να δένει στα σκοινιά τον δεύτερο που δεν κατάφερε να σηκωθεί και τελικά έχασε. Ο τελευταίος που θα σταθεί όρθιος κερδίζει λοιπόν και όταν στο κόλπο μπαίνουν μαι γυναίκες η ιδέα μοιάζει ακόμα καλύτερη.Σε αυτό που αναφέρομαι βέβαια οι γυναίκες δεν πλακώνονται μεταξύ τους δεν υπάρχουν λάσπες επειδή τίποτα στον κόσμο δεν είναι τέλειο.

Το Last Woman Standing είναι ένα reality προερχόμενο από την Αμερική και στην χώρα μας προβάλλεται από το Σκαι κάθε Κυριακή στις εφτά το απόγευμα. Πέντε γυναίκες γυμνασμένες, αθλητικές μαζεύτηκαν για να ανταγωνιστούν μεταξύ τους και πολύ απλά η καλύτερη κερδίζει. Μια πυγμάχος, μια παίχτρια του ράγκμπι, μια που ασχολείται με τα θαλάσσια σπορ, άντε και η επόμενη που είναι τρελαμένη με τα γυμναστήρια και η τελευταία που ασχολείται με τα κινητικά βάρη που ομολογώ πως δεν τα είχα ακούσει ποτέ στο παρελθόν.

Το σενάριο όλης της ιδέας βασίζεται στην ικανότητα των αθλητριών του σύγχρονου δυτικού κόσμου να αντεπεξέλθουν σε αγωνίσματα που θυμίζουν πρωτόγονες καταστάσεις και να συναγωνιστούν με άλλες αθλήτριες. Ταξιδεύουν σε περιοχές του πλανήτη όπου υπάρχουν πολιτισμοί που δεν μπορούσαμε καν να τους φανταστούμε παίρνουν μια γεύση από τα ήθη και τις συνήθειες τους και μετά συμμετέχουν στις δοκιμασίες. Στο πρώτο επεισόδιο πήραν μέρος σε έναν παλιομοδίτικο αγώνα πάλης, στο δεύτερο συμμετείχαν σε σκυταλοδρομία πολλών χιλιομέτρων κουβαλώντας στην πλάτη τους ένα κορμό σαράντα κιλών και στο τρίτο και τελευταίο μέχρι στιγμής εκπαιδεύτηκαν στην επίπονη μονομαχία με ραβδί.

Ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα γιατί δίνει έμφαση σε άγνωστους πολιτισμούς μας γνωρίζει νέους κόσμους και το πολύ reality μέρος απέχει μέχρι στιγμής. Στο τελευταίο επεισόδιο οι αθλήτριες θυμήθηκαν ότι είναι λίγο κατίνες και άρχισαν να μαλώνουν μεταξύ τους αντί να είναι ενωμένες για να αντιμετωπίσουν τις εκάστοτε καταστάσεις αλλά οκ το προσπερνάμε και ελπίζουμε να μη συνεχιστεί στο μέλλον. Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια για αυτό συντονιστείτε την επόμενη Κυριακή και θα με θυμηθείτε.

Τρίτος Νόμος

Κλικάροντας στον τίτλο της ανάρτησης θα μεταφερθείτε στο htpp://www.newsfilter.gr όπου θα διαβάσετε το άρθρο μου για την ομώνυμη σειρά του MEGA. Η συνεργασία μου με το site που ασχολείται με κάθε σημείο της επικαιρότητας ελπίζω πως δεν θα περιοριστεί μόνο στο εν λόγω κείμενο. Ευχαριστώ τον συνοπλίτη και δημιουργό του site για την ευκαιρία που μου έδωσε.

Καρυωτάκης τέλος

Αυτό ήταν λοιπόν. 20ο και τελευταίο επεισόδιο χθες για τη σειρά της ΕΤ1. Όπως είχα αναφερθεί από εδώ για το ξεκινημά της έτσι αποτελεί υποχρέωση μου να γράψω κάτι και για το τέλος. Με διαφορά ό,τι πιο αξιόλογο παρακολούθησα φέτος στην τηλεόραση. Από την καταπληκτική αναπαράσταση του κλίματος της εποχής, από τις σπουδαίες ερμηνείες, από τα ποιήματα που μάθαμε και από τις μεγάλες προσωπικότητες που πέρασαν μπροστά από τις οθόνες μας. Με λίγα λόγια είχε τα πάντα. Επαφή με το πολυτάραχο πολιτικό σκηνικό της Ελλάδας εκείνης της εποχής. Δικτατορίες διαδέχονταν κυβερνήσεις, κυβερνήσεις άλλαζαν μεταξύ τους. Δείγματα και από τη Μικρασιατική καταστροφή. Εικόνες που αν τις δει κάποιος ίσως αρχίσει να αλλάζει σιγά σιγά τη γνώμη του για την υπάρχουσα πολιτική κατάσταση.

Το σπουδαιότερο της επίτευγμα για εμένα ήταν η εμβάθυνση και η καλύτερη κατανόηση της ποίησης. Σπουδαία εικονοποίηση κάποιων ποιημάτων, γνωρίσαμε τις συνθήκες και τα γεγονότα που ήταν βασισμένα κάποια άλλα. Μετά από κάθε επεισόδιο έψαχνα στο βιβλίο με τα άπαντα του Καρυωτάκη για να εισχωρήσω πιο βαθιά στην ποίηση του. Μικρή ένσταση ήταν κάποια επεισόδια που θα τους ταίριαζε πιο πολύ ο τίτλος Πολυδούρη. Σίγουρα η σχέση τους ήταν δυνατή αλλά δεν έπρεπε να είναι το επίκεντρο.

Το τελευταίο επεισόδιο καλύτερο από κάθε άλλο. Πιο στενάχωρο, με τα βάρη στο στήθος να αυξάνονται. Η τελευταία σκηνή με την απαγγελία ήταν κάτι παραπάνω από εξαιρετική. Απαντήσεις ξεκάθαρες δεν πήραμε για την αυτοκτονία του Καρυωτάκη. Εξάλλου αυτό είναι θέμα των μελετητών. Όλες οι θεωρίες για αυτήν όμως παρουσιάστηκαν και αυτό ήταν δεοντολογικά το σωστό. Συγχαρήτηρια στον Τάσο Ψαρρά για την μοναδική δουλειά που έκανε. Ελπίζω η προσπάθεια του να βρει και άλλους αξιόλογους μιμητές.

Άλλο πάλι και τούτο

Σήμερα είπα να κάνω μια εξαίρεση και να διηγηθώ μια μεταφυσική εμπειρία που έζησα σήμερα το πρωί. Λίγο πριν γυρίσω το θρυλικό dvd με τους hell in a cell αγώνες έβλεπα την εκπομπή του Μικρούτσικου. Παρέα με τον Ανδρέα λέγεται. Ομολογώ πως αυτό ξεπερνά τα όρια της λογικής. Πιθανότατα δεν τον βλέπει ούτε ο γιος του. Ίσως μόνο η αγαπημένη του Δήμητρα. Το να σχολιάσω την νεκρή πρόσφατη τηλεοπτική του πορεία δεν είναι σωστό. Άσε τον ματαιόδοξο στην ματαιοδοξία του. Τα καταφέρνει καλά να εκθέτει τον εαυτό του και να ακούει τα χειρότερα. Σήμερα πάντως είχε την αδυναμία μου. Παλιά reality. Μαζεύτηκαν η Ιωάννα από το fame story 2, η Σίσσυ και ο Κλέανθης από το Wall, η Πάολα από το Survivor 2, o Hλίας από το πρώτο Survivor, ο Γιάννης από την Φάρμα που κέρδισε στους κορμούς τον Αλέξανδρο. Ρίγη συγκίνησης πλημμύρισαν το κορμί μου.

Η εκπομπή ήταν πρωτότυπη και δύσκολη στην εκτέλεση. Έβλεπαν από το Youtube βιντέακια από παλιά reality και τα σχολίαζαν. Στο νούμερο 7 είδα την Άσπα και την Φωτεινή να τσακωνόνται και στο 6 έδειχνε αποσπάσματα από το Survivor. Έκλαιγαν με μαύρο δάκρυ η Δέσποινα, η Ευαγγελία, η Ορθούλα επειδή δεν θα διάβαζαν τα γράμματα από τους δικούς τους. Ξαφνικά μαυρίζει η οθόνη και μετά από λίγο εκτελεί πέναλτυ ο Γκαλέτι. Θρασύβουλος - Ολυμπιακός 0-2. Ε λέω. Τι έγινε; Αριστερά στην οθόνη να γράφει novasports1. Εκστασιάστηκα. Θαύμα φώναξα. Το γύρισα στο alter με την κρυφή ελπίδα ότι θα έχει πάρει τη θέση του το novasports2. Μπα με την ελπίδα εμείνα. Συνέχισα να απολαμβάνω το Nova. Παρακάλεσα τους άγιους όλων των θρησκειών να παραμείνει έτσι η κατάσταση. Τζίφος και πάλι. Μαυρίλα και μετά η μάπα του Βαλάση. Δεν κρατάνε πολύ τα θαύματα τελικά. Νόμιζα ότι ονειρευόμουν. Βρήκα όμως τελικά μια εξήγηση. Εκείνο το λεπτό που έπαιξε μπάλα η τηλεθέαση ανέβηκε κατακόρυφα. Μπορείτε να το δείτε και αυριανά νούμερα της AGB. Τελικά το βάλε καλύτερα nova είναι η μεγαλύτερη αλήθεια των καιρών μας.

Καρυωτάκης

Έφτιαξε ο καιρός. Αυτό είναι πολύ ευχάριστο. Μας ήρθαν και φέτος οι Αλκυονίδες μέρες. Θα αναπαραχθούν και το 2009 τα πουλιά. Όποιος δεν ξέρει την ιστορία από την μυθολογία μας καλά θα κάνει να την μάθει. Έτσι για να παίρνω και το διδακτικό μου ύφος.

Χθες λοιπόν είχε στην ετ1 το πρώτο επεισόδιο της σειράς για τον γνωστό σε όλους(ελπίζω) Έλληνα ποιητή. Είχα τον φόβο ότι η υπόγειο με ταράτσα; θέα από τον λευκό πύργο; κάτι τέτοιο θα έγραφε και αυτή αλλά τελικά την πήρε ο ύπνος. Τέτοιο κοιμισμένο είναι. Αν θελήσει κάποιος να την δει προβάλλεται κάθε Πέμπτη στις δέκα το βράδυ. Απέναντι σε μια μεγάλη και ποιοτική εκπομπή την στιγμή της αλήθειας. Τα έχω γράψει αλλού αυτά μην επαναλαμβάνομαι. Γενικά δεν ακούστηκε πολύ στον κόσμο Προτιμάνε να ασχοληθούν με την μεγαλύτερη προσωπικότητα της πατρίδας μας την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Την Ελληνίδα Βίβιαν Λι. Τεσπα πάμε παρακάτω.

Η σειρά ξεκίνησε με την πιο γνωστή στιγμή της ζωής του Καρυωτάκη, την αυτοκτονία του. Τραγικό ακούγεται αυτό. Δεν ακούγεται όμως μόνο αλλά και είναι. Μας έδειξαν κάποια άλλα από τα γνωστά γεγονότα της ζωής του. Την σχέση του με την Πολυδούρη, τα ποιήματά της, την αρρώστια της. Τα γεγονότα αυτά δεν ήταν μάλλον στο κλίμα του επεισοδίου αλλά καταλαβαίνω τον λόγο που γυρίστηκε έτσι. Αναλώθηκε κυρίως στα πολιτικά τεκταινόμενα της εποχής, Βενιζέλος - βασιλιάς, και λιγότερο με την αντιμετώπιση του ποιητή από τον περίγυρό του και την μη κατανόηση του τρόπου σκέψης αυτού. Πιο πολύ πολιτικό λοιπόν το ξεκίνημα. Ένα πρόβλημα ήταν ο ρυθμός. Στην αρχή πήγαινε καλά, αλλά μετά επιτάχυνε σε μεγάλο βαθμό προσπαθώντας να συμπτύξει μια ιστορική περίοδο σε λίγα λεπτά. Αν επικεντρωνόταν όμως σε αυτά τα γεγονότα αποκλειστικά πιθανότατα δεν θα κέρδιζε το ενδιαφέρον του κοινού. Αν έβλεπα πχ μόνο πολιτικές στιγμές χωρίς καμιά αναφορά στο έργο του Καρυωτάκη θα σπαζόμουν. Άρα λοιπόν εγκρίνω την απόφαση και ας διαφωνώ λίγο με την εκτέλεση. Ερμηνευτικά και σκηνοθετικά είναι σε καλά επίπεδα εκτός από ένα δυο ψεύτικα πλάνα. Ίσως κάποιους να τους κούρασε και η αφήγησή που γινόταν με παραπάνω από ένα τρόπους. Σίγουρα το αποτέλεσμα δεν ήταν ενθουσιώδες αλλά πιο σίγουρα θα περιμένω το δεύτερο επεισόδιο. Καλή μας διασκέδαση.

Η στιγμή της αλήθειας για το x factor

Γράφω με μια μικρή καθυστέρηση λίγων ημερών. Αυτό σημαίνει ότι δεν πρόκειται να σχολιάσω το δέκατο στουντιακό άλμπουμ των Iron Maiden, αλλά δυο προγράμματα της Ελληνικής τηλεοράσης. Ας αρχίσω από το πολυαναμενόμενο x factor. Μια εκπομπή που έχει σαν σκοπό να αναδείξει τον επόμενο σταρ τoυ εγχώριου τραγουδιού. Γιατί πέφτει τόση διαφήμιση ποτέ δεν το κατάλαβα. Όμοια και την διαφορά που έχει με τα fame story, super idol, dream show. Πάντως οι τύποι κάνουν εξαιρετική δουλειά. Ήδη έχουν βγάλει τους νέους ονιράμα, τον νέο Τσαλίκη και τον νέο Πάριο. Είμαι ο μόνος που αναγουλιάζω μόνο και μόνο στην παραπάνω ιδέα; Δηλαδή για να ολοκληρωθεί ο εφιαλτής μου θα πρέπει σε καμιά επόμενη εκπομπή να βγει και η νέα Σίσσυ Χρηστίδου; Οι πρώτοι δεν μας φτάνανε;;; Ρητορικές ερωτήσεις... Με αυτές τις σκέψεις ήρθε και το βράδυ της Παρασκευής. Όλα τα κοριτσάκια μαζεμένα μπροστά στις οθόνες τους για να απολαύσουν πρώτα από όλα τον τραγουδιστή(που πλέον το έχει ρίξει στα έντεχνα: όλα γύρω σου γυρίζουν, και σε θέλω), ηθοποιό(το alter ego στέκεται άνετα δίπλα στο velvet goldmine και το doors) και παρουσιαστή(από την eurovision εμένα μου έχουν μείνει οι ρώγες της Μενούνος να πω την αλήθεια) Σάκη Ρουβά. Περιμένουν με αγωνία και τι βλέπουν μπροστά στα μάτια τους; Το απόλυτο είδωλο να βγαίνει με χωρίστρα στο πλάι και να λέει κάτι για ένα μεγάλο σο. Ας μην ασχοληθώ με το σο, μπορεί η προφορά του Σάκη να είναι κλάσεις ανώτερη από την δική μου, αλλά ρε παιδιά τι χωρίστρα ήταν αυτή; Μου έφερε στο μυαλό τα παλιά χρόνια που μαζί με κανά δυο φίλους στεκόμασταν μπροστά στον καθρέφτη και κάναμε παρόμοιες χωρίστρες και σκάγαμε στα γέλια. Άλλο ένα παράδειγμα: στις τηλεοπτικές σειρές όταν θέλουν να κάνουν κάποιο φλώρο πως τον χτενίζουν; Ε; Μπορεί να τα λέω αυτά από κακία. Μπορεί να ζηλεύω που ο Σάκης είναι τόσο όμορφος. Ναι λοιπόν δεν αντιλέγω, ήταν κούκλος την Παρασκευή. Κούκλος μεν, λελές δε. Έκανε και έναν επιτυχημένο συνδυασμό. Το μαλλί σαν να το έχει γλείψει αγελάδα συνδυάστηκε άψογα με το αγελαδινό βλέμμα απορίας. Βάλτε και λίγο από φάλτσο και λίγο από κατινιά και συμπληρώνεται το παζλ.

Πάμε και στο άλλο σπουδαίο πρόγραμμα. Η στιγμή της αλήθειας με παρουσιάστρια την σύζυγο ενός διακεκριμένου τσιριχτοπώλη αρχικά και βουλευτή σήμερα. Λες την αλήθεια και κερδίζεις λεφτά. Μόνο που οι ερωτήσεις δεν είναι του στυλ: Είσαι παόκι; Είσαι φοιτητής; Πως σε λένε; Είναι ελαφρώς πιο ζορικές. Ας περάσω σε ένα παράδειγμα. Ρωτάνε την διαγωνιζομένη αν έχει πει ψέματα για το αν έχει πάρει πτυχίο. Απαντάει τρομαγμένη όχι. Σκάει από το υπερπέραν η φωνή της αλήθειας με την βαρυσήμαντη δήλωση: Αυτό που είπες είναι ψέμα. Η αντίδραση της παρουσιάστριας; Αγαπητή μου παίχτρια λυπάμαι αλλά έχασες. Ναι το ομολογώ σοκαρίστηκα. Είχα να νιώσω έτσι από τότε που είδα στο youtube την κόρη του Τερζή να τραγουδάει το έχω πονέσει για αυτήν και στα σχόλια ένας τύπος έγραφε: καλή και η κοπέλα, αλλά ότι και να λέμε ο Κιάμος είναι αξεπέραστος. Χτύπησα το κεφάλι μου στον τοίχο τόσες φορές που άρχισα να πιστεύω, ότι επειδή λυπάμαι την μάνα της κοπέλας που νόμιζε ότι η κόρη της έχει πτυχίο και όχι αυτή που έχασε τα λεφτά, ότι έχασα παντελώς τα λογικά μου. Άλλο παράδειγμα βγαλμένο μέσα από θεατρικό του Μπέκετ. Έχεις κλέψει λεφτά από την επιχείρηση του πατέρα σου; Ναι. Μπράβο κέρδισες δέκα χιλιάδες ευρώ. Ε ήμαρτον δηλαδή. Καλά κάνουν και υπάρχουν τέτοια παιχνίδια. Όχι τίποτα άλλο, αλλά κάτι πρέπει να γράφω στο blog. Μην γίνω σαν τις θεούσες που θέλουν να τα αφορίσουν. Απορίας άξιο είναι πως κάποιος που έχει λερωμένη την φωλιά του δηλώνει συμμετοχή. Για τα λεφτά ε; Για αυτά τα καταραμένα..