Εκλογές

κόμματα με φρου φρου και αρώματα, διαδηλώσεις πτώματα με ανοιγμένα στόματα που τραγούδησε και ο Τζιμάκος. Ζούμε λοιπόν σε ρυθμό εκλογών. Αυτές που κανονικά γίνονται κάθε τέσσερα χρόνια αλλά τον τελευταίο καιρό έχουν γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας μας. Αυτή η κατακαημένη Νέα Δημοκρατία δεν έβγαλε ποτέ τετραετία ολόκληρη. Είναι σαν να ζητάει συνεχώς την επιβεβαίωση του λαού αλλά να μην την παίρνει ποτέ. Όταν με το καλό ξαναγίνουν κυβέρνηση ίσως γίνουν ξανά εκλογές τρία χρόνια από τη στιγμή που θα ανακηρυχθούν κυβερνών κόμμα. Πρέπει να προχωράνε με αργούς ρυθμούς, να μελετήσουν προσεκτικά όλες τις παραμέτρους και να μην πάρουν βιαστικές αποφάσεις όπως έχει πει πολλάκις ο αρχηγός τους.

Και περνάμε στο σήμερα. Τι έχουμε; Κακά τα ψέματα υπάρχει απόλυτη απαξίωση για τον πιο δημοκρατικό θεσμό. Τα ΜΜΕ προωθούν την νοοτροπία μην ψηφίσετε κανέναν είναι όλοι τους άχρηστοι, η αποχή θα νικήσει και χίλια άλλα χαριτωμένα. Δεν έχω και πολλή όρεξη να μεταπείσω κάποιον που ασπάζεται αυτή την άποψη. Άλλωστε όπως είχε πει και ο θρυλικός Διογένης αν μπορούσα να τους πείσω για κάτι θα τους έπειθα να κρεμαστούν. Το πρόβλημα είναι άλλο που δεν το έχει συζητήσει κανείς μέχρι τώρα. Αν τέτοιου είδους απόψεις εισακουστούν από τη μεγαλύτερη μερίδα του λαού και δεν προκύψει κυβέρνηση στον τόπο μας πως θα συνεχιστεί η ζωή μας από εδώ και πέρα; Ποιος θα μας κυβερνάει; Ποιος θα μας ελέγχει; Ποιος θα μας ορίζει τη ζωή μας; Έχω κάτσει και σκέφτηκα μερικές εκδοχές. Για αυτό είμαι εδώ. Για να κοιτάω πάντα πιο μπροστά από όλους σας.

Πρώτο σενάριο και πιο αστείο. Θα το ονομάσω Αλέκα Παπαρήγα. Αλλιώς μπορεί να ονομαστεί: και τι έγινε; Θα ξανακάνουμε εκλογές. Συνδυάστε αυτή την ατάκα με φάτσα Αλέκας και αδιάφορο ύφος και έχετε την τέλεια εικόνα. Η ζωή μας θα έχει ένα κάποιο ενδιαφέρον και θα είναι συνεχώς μέσα σε αναβρασμό και αγωνία. Την πρώτη Κυριακή δεν θα έχουμε κυβέρνηση. Η επόμενη βδομάδα θα κυλήσει ξανά σε ρυθμούς προεκλογικής εκστρατείας αλλά με ένα περισσότερο debate. Φυσικά ο κόσμος θα νευριάσει ακόμα περισσότερο βλέποντας συνεχώς όλους αυτούς που απεχθάνεται και συνεπώς δεν θα ξανακατέβει στις κάλπες. Άλλη μια βδομάδα ακυβερνησίας Ξανά τα ίδια από την αρχή. Οι υπεύθυνοι των ΜΜΕ και οι πολιτικοί επειδή γνωρίζουν το μέσο άνθρωπο θα συνεχίσουν να προβάλλουν διαφημίσεις των κομμάτων και θα αποφασίσουν για τη διεξαγωγή ενός παραπάνω debate για να γνωρίσει το κοινό καλύτερα τις απόψεις των κομμάτων. Θα δημιουργηθεί έτσι ένας ωραίος φαύλος κύκλος εκλογών και debate. Τα κανάλια στο τέλος θα προβάλουν μόνο συνεντεύξεις πολιτικών και δυστυχώς η νέα σειρά του Παπακαλιάτη και το πρωινό του MEGA δε θα κάνουν ποτέ την εμφάνιση τους.

Το δεύτερο σενάριο είναι να έρθουν οι σωτήρες του έθνους. Θα μυριστούν ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε δύσκολη καμπή της ιστορίας και θα πάρουν μόνοι τους όλες τις ευθύνες πάνω τους. Οι σωτήρες του έθνους είναι ήδη γνωστοί σε όλους μας. Καρατζαφέρης, Ψωμιάδης, Πλεύρης,Χρυσαυγίτες και λοιποί. Θα ανέβει και ο Άδωνις μαζί με τη γυναίκα και τα παιδιά στο τανκ θα μπουν μέσα στη Βουλή και όλα θα τελειώσουν γρήγορα. Ο Παττακός θα πάρει την τιμητική θέση του Προέδρου της Δικτατορίας και όλα θα κυλήσουν αρμονικά όπως εκείνη τη λαμπρή και ένδοξη επταετία. Κρίμα που δεν θα ξανακούσουμε Πανούση και Άσιμο.

Το τρίτο είναι το σενάριο του απόλυτου χάους. Θα γίνει μια προσπάθεια εφαρμογής της αναρχικής κοινωνίας και θα καταλήξουμε χωρίς φυλάκες, χωρίς στρατό, χωρίς αστυνομία. Το πρόβλημα είναι ότι θα καταλήξουμε και χωρίς σπίτια, χωρίς ανθρώπους και χωρίς ζωή γιατί όλο και κάποιοι καλοθελητές θα εκμεταλλευτούν την κατάσταση. Τελικά από αυτές τις τρεις προτιμάω την πρώτη. Είναι και η μοναδική που θα συνεχίσω να γράφω στο blog μου, που θα έχω κάθε βδομάδα τέσσερις μέρες άδεια από το στρατό μέχρι να απολυθώ και αν με το καλό διοριστώ θα χάνω και δύο μέρες μάθημα. Αλέκα forever τελικά. Κοιτάει μπροστά ενώ πηγαίνει κατά πίσω. Και ο Θεός βοηθός.