Σήμερα μιλάμε για μπάσκετ

Έτσι για να ξενερώσω λίγο τις κορασίδες της Αγγλικής Φιλολογίας Αθηνών που παρακολουθούν το Blog. Αλήθεια με τι σας απειλεί η Βάσια για να γίνετε αναγνώστριες; Ας μείνω στο θέμα. Το ομορφότερο άθλημα του πλανήτη Αν πιστεύετε πως ο βασιλιάς των σπορ είναι το ποδόσφαιρο και ότι η μπάλα φτιάχτηκε πάλι μόνο για να παίζεται ποδόσφαιρο μπορείτε να αποχωρήσετε διακριτικά. Δεν θα μπω καν σε διαδικασία διαλόγου μαζί σας.

Πρώτο θέμα η Σαββατιάτικη ματσάρα. Τοπικό ντέρμπυ στην Λάρισα μεταξύ Ολύμπια και Αελ. Διαφορετικοί στόχοι για τις δύο ομάδες. Η πρώτη έκανε μια ομάδα που θα μπορεί να κυνηγήσει μια θέση στην οχτάδα, ενώ η δεύτερη αποτελείται από νέους κυρίως παίχτες και έχει σκοπό την παραμονή. Σκορ πρώτου ημιχρόνου 48-28. Η Αελ εντελώς σκορποχώρι δεν υπήρχε στο γήπεδο. Η Ολύμπια πιο καλά στημένη, με έξυπνες τακτικές επιθετικά φαινόταν να μην κινδυνεύει. Και κάπου εδώ αρχίζει η μαγεία του μπάσκετ Τέλος τρίτου δεκαλέπτου και η Αελ μειώνει στους πέντε. Μέσα τετάρτου δεκαλέπτου και πλέον η Αελ προηγείται με πέντε. Ενάμιση λεπτό πριν την λήξη το ματς είναι ισόπαλο 63-63. Ο ήρωας Αποστολίδης χάνει και τις δύο βολές. Τελικά η Ολύμπια περνάει με τρεις. Τα γνωστά φάουλ και από τις δυο μεριές. Δύο δευτερόλεπτα πριν την λήξη σουτάρει δυο βολές ο Αποστολίδης. Βάζει την πρώτη, πάει να χάσει την δεύτερη και καταφέρνει να την βάλει. Δεν είναι πολύ ηρωικό αυτό; Τέτοια κατορθώματα ως γνωστό βγαίνουν σε καλό μόνο στον Σιγάλα, για αυτό και η Αελ ηττήθηκε με 68-67. Κρίμα γιατί το πάλεψαν. Έχασαν και από εμάς την προηγούμενη αγωνιστική πάλι στο τελευταίο σουτ. Δυσκολεύει πολύ το έργο τους και είναι κρίμα. Καλό κουράγιο κύριε Αλέξανδρη.

Δυο κουβέντες και για το χθεσινό Άρης - Πανελλήνιος. Δίκαια και καθαρή νίκη των φιλοξενούμενων. Αν ήμουν κολλημένος(βλέπε Τάσος) θα μιλούσα για σφαγή των κορακιών που έδωσαν το επιθετικό φάουλ του Όστειτς στον Τσαλδάρη ανάποδα. Θα έκανα προφητείες τύπου: αν έδινε εκείνο το σφύριγμα θα ανέβαινε η ψυχολογία, θα ζεσταινόταν ο κόσμος και θα φτάναμε στην νίκη. Θα πετούσα και μια εξυπναδίστικη ατάκα τύπου: όσοι έχουν παίξει μπάσκετ και ξέρουν λίγο το άθλημα με καταλαβαίνουν. Ας αφήσω όλους αυτούς να πνιγούν στην φανατίλα τους. Τι θα γινόταν αν έδιναν ανάποδα το σφύριγμα κανείς δεν ξέρει. Όπως είχε και ο Σόλιντ και αν χιόνιζε δεν θα γινόταν το παιχνίδι. Η ουσία ποια είναι; Ότι σε τρία παιχνίδια έχουμε δύο νίκες απέναντι στον Πανελλήνιο, αλλά αυτοί ήταν καλύτερη ομάδα και στα τρία. Πιο δουλεμένη, με πληρέστερο ρόστερ. Οι νίκες οι δικές μας ήταν πιο πολύ σε φάση γιούρια, βαστάτε παλικαριά, κράτα ρε Κλαρκ γερά. Θα πάρουμε πολλές νίκες με αυτό το στυλ και με το πάθος. Το θέμα είναι μέχρι που μπορούμε να φτάσουμε. Πανελλήνιος, Πανιώνιος, Μαρόυσι έχουν καλύτερο υλικό. Φέτος δυστυχώς η τρίτη θέση δεν είναι καθόλου εύκολος στόχος. Υπέρβαση θα είναι αν την πετύχουμε. Η ομάδα προσπαθεί. Μπορεί όμως; Μετά τα Τρίκαλα έχουμε Πανελλήνιο έξω και Ολυμπιακό μέσα. Το ενδεχόμενο για δύο ήττες είναι υπαρκτό. Που το πάω; Ας είμαστε ρεαλιστές και ας μην ονειρευόμαστε δεύτερη θέση και λοιπά. Και ψηλό να πάρουμε πάλι η τρίτη θέση είναι το μέγιστο. Η ομάδα για εμένα έχει προβληματάκια και στον άσσο και στο τρία. Αλλά τι να κάνουμε. Με αυτούς θα πορευτούμε. Ας παίξουν και λίγο παραπάνω ο Σκορδίλης και ο Παπανικολάου. Υποτίθεται ότι θα έπαιρναν ευκαιρίες. Τεσπα αν συνεχίσω δεν θα σταματήσω ποτέ. Ας μείνω εδώ. Ο δεύτερος γύρος είναι δύσκολος. Η στήριξη από τον κόσμο θα υπάρχει. Αυτό είναι το σίγουρο. Ας προσπαθήσουμε όλοι μαζί για την υπέρβαση και καλό μας κουράγιο.

Υ.Γ Για αυτούς που πετούσαν αντικείμενα στον Παπαμακάριο επειδή έκανε δηλώσεις στην τηλεόραση θα γράψω εγκυκλοπαίδεια. Τραγικοί μέσα στην τραγικότητα τους. Μάλλον πάσχουν από Σκορδίαση. Περαστικά τους.