ΑΚΟΥ ΜΑΓΕΙΑ ΤΟ BLU RAY

Ακόμα ένας κλεμμένος τίτλος από τον μεγάλο Τζίμη Πανούση. Στο live του με τίτλο με λένε Πόπη υπάρχει ένα σκετσάκι που λέγεται Millenium ποτ πουρί. Εκεί μας παρουσιάζει το διαχρονικό ερωτικό τραγούδι. Ο κιθαρίστας του παίζει μέσα από την κιθάρα το τραγούδι μικρή Νεφέλη, τόσο από σαξόφωνο όσο και από βιολοντσέλο. Κάπου εκεί σκάει ο μεγάλος Τζιμάκος(αστείο ακούγεται αυτό ε;) και σου λέει:Άκου μαγεία το μικροτσιπ. Τι Κατσαρός και μαλακίες. Έτσι λοιπόν άκουσα την μαγεία του Blu ray. Με τα τεχνολογικά επιτεύγματα δεν έχω καλή σχεσή. Το blue ray ξέρω ότι είναι η εξέλιξη του γνωστού Dvd. Ήδη στα βιντεοκλαμπ σε κάποιες γωνιές υπάρχουν και μικρές ποσότητες από δαύτα. Με τις ακόμα πιο πενιχρές μου γνώσεις πάνω στην φυσική ξέρω ότι η μπλε ακτίνα έχει το μικρότερο μήκος κύματος. Αυτή χρησιμοποιεί το blu ray και έχει σαν αποτέλεσμα να διαβάζει μικρότερη περιοχή στο δισκάκι και να αυξάνει παράλληλα η χωρητικότητα. Παραπάνω για το πλεονεκτήματά του δεν γνωρίζω. Σαν και καλά επιστημόνας θα έπρεπε να ξέρω τους λόγους που αποδίδει καλύτερα. Σαν απλός άνθρωπος δεν με ενδιαφέρει. Για να μην αρχίσω να αναλύω τα φαινόμενα περίθλασης στην κάτω επιφάνεια του dvd και τον σχηματισμό του ουράνιου τόξου με την θεωρία του διασκεδασμού περνάω στο θέμα μας.

Σε blu ray έχω δει συνολικά τέσσερις ταίνιες. Το γνωστό σε όλους ελπίζω Dracula, το συμπαθητικό 13 Ghosts και πριν λίγες μέρες το τελευταίο Indiana Jones και το Final Fantasy. Από που να αρχίσω; Να σας πω ότι είναι πολύ πιο εύχρηστο. Πας στην επιλογή υπότιτλοι και δεν περιμένεις να σου ανοίξει νέο παράθυρο. Τσουπ πετάγεται η λίστα με τους υπότιτλους. Βλέπεις την ταινία και θέλεις να μπεις στο αρχικό μενού. Δεν χρειάζεται να σταματήσεις την
ταινία. Ένα κουμπάκι πατάς και έχεις δύο σε ένα. Μαγεία λέμε όχι αστεία. Πας μετά στο άλλο. Προσέξτε με τι θα πω. To blu ray είναι η καταστροφή των κριτικών κινηματογράφου Βλέπεις μια σαχλαμαρίτσα. Π.χ τον Indiana Jones. Δεν σου πάει η καρδιά να γράψεις κάτι κακό. Σε απορροφούν τα χρώματα, οι ζωντάνες εικόνες. Σου μένει μια πανδαισία στο τέλος. Ιδιαίτερα το Final Fantasy παρά ήταν απολαυστικό. Θα λέει τρελά και η υπέρτατη μουφιά Beowulf. Όταν έβλεπα τις ταινίες σκεφτόμουν ότι με τον ρυθμό που προοδεύει η τεχνολογία σε λίγα χρόνια θα πατάμε το play και θα παίζουν οι πραγματικοί ηθοποιοί μπροστά μας ζωντανά. Ναι ξέρω ότι λέω μπούρδες αλλά σκεφτείτε πόσο πολύ εντυπωσιάστηκα για να φτάσω στο σημείο να λέω τέτοιες παπαρολογίες. Τι άλλο να πω. Ακούστε και εσείς την μαγεία του blu ray και θα με θυμηθείτε.