Οι γνωστοί οιωνοί ήταν κακοί για ακομά μια φορά. Διπλό επεισόδιο κατώτερο του αναμενομένου και το τρίτο κάτι μεταξύ κακού και μέτριου. Ταχύτητα κατεβάσματος πολύ μικρή και όλα έμοιαζαν απογοητευτικά. Το είχα πει και στην προηγούμενη ανάρτηση. Είχα αρχίσει να έχω αμφιβολίες για την εξέλιξη της υπόθεσης. Μετά το Silent Hill Homecoming αν έπεφτα θύμα προδοσίας και από το Lost θα το έπαιρνα κάπως κατάκαρδα. Ευτυχώς για εμένα και για τους υπόλοιπους θαυμαστές της σειράς το τέταρτο επεισόδιο ήταν σαφώς ανώτερο από εκείνα που είχαν προηγηθεί. Η δομή δεν άλλαξε καθόλου. Πλάνα από τη ζωή που το αεροπλάνο δεν έπεσε ποτέ στο νησί και από την άλλη τα γεγονότα που διαδραματίζονται στο νησί. Για ακόμα μια φορά κέρδισε τις εντυπώσεις ο άγνωστος κύριος με τη μορφή του Λοκ. Όσο πάει και γίνεται πιο συμπαθητικός. Πιθανότατα μέσω αυτού να μας δώσουν οι σεναριογράφοι όλες τις απαντήσεις. Ήδη έκαναν μια αρχή. Φαίνεται πως το Substitute αποτελεί ένα από τα βασικά επεισόδια της σεναριακής ραχοκοκκαλιάς και όχι από τα συνηθισμένα γεμίσματα που χρησιμοποιούνται κατά κόρον στις τηλεοπτικές σειρές.
Κεντρικός ήρωας ο Λοκ. Πόσα δεν ακούστηκαν για αυτόν. Σε κάθε κύκλο ήταν και διαφορετικός. Κυνηγούσε πάντα το πεπρωμένο του, τις περισσότερες φορές δεν μπορούσε να επιτύχει το στόχο του και τον έπιανε κατάθλιψη. Μίζερο τον έλεγαν συχνά πυκνά, άλλοι τον θεωρούσαν το καλύτερο χαρτί της σειράς. Πάντως σίγουρα αποτελούσε ένα από τα απαραίτητα στοιχεία. Παρέμεινε ίδιος και στο νέο παράλληλο σύμπαν. Προσπαθεί να ξεπεράσει την αναπηρία του, χάνεται συχνά στις μάταιες του ελπίδες, παραμένει το ίδιο σκεπτικός και προβληματισμένος. Ο Χιούγκο από την άλλη σε αυτή την εναλλακτική κατάσταση είναι πετυχημένος και εντελώς διαφορετικός. Δεν μπορώ να καταλάβω που σκοπεύουν να καταλήξουν οι σεναριογράφοι. Σχέδον όλοι οι διαμένοντες στο νησί ξανασυναντήθηκαν. Τον Μπεν καθηγητή ας μη το σχολιάσω καλύτερα. Πρέπει να έχει πάντως αρκετό ψωμί η υπόθεση. Θυμίζει πρώτο κύκλο πλέον η δομή των επεισοδίων και ίσως αυτό να σημαίνει ότι πλησιάζουμε στο τέλος της κυκλικής πορείας.
Ο άγνωστος Χ από την άλλη. Τι τύπος και αυτός. Όλοι τον φοβούνται ενώ αυτός θέλει να ελευθερωθεί. Τα χρειάστηκε και αυτός μόλις είδε τον πιτσιρικά. Τι ήταν πάλι ετούτος; Έτσι που τον είδα με ματωμένα χέρια λέω θα είναι ο Χριστός και θα έχουμε μονομαχία Χριστιανισμού με Αιγυπτιακή θρησκεία. Μας έκανε και λίγο χαβαλέ ο Χ λέγοντας πως ο Σταινμπεκ δεν είναι της εποχής του. Μένει να μάθουμε και επίσημα ποια είναι η δική του εποχή. Η κόντρα του με τον Τζέηκομπ αρχίζει να παίρνει σάρκα και οστά. Μονό που για ακόμα μια φορά δυσκολεύομαι να συνειδητοποιήσω ποια πλευρά είναι η καλή και ποια η κακή. Και οι δύο έχουν κάποιους στόχους και προσπαθούν με διαφορετικά μέσα να τους εκπληρώσουν.
Συμπέρασμα: Άξιζε τον κόπο το σημερινό επεισόδιο. Είχε ένταση, ανατροπές, ορισμένες απαντήσεις και σταθερούς χαρακτήρες. Όχι τρεις λαλούν και δύο χορεύουν. Όσοι πρωταγωνίστησαν ήταν ίδιοι όπως τους είχαμε συνηθίσει και τους συμπαθήσαμε. Πέρασαν πολύ γρήγορα τα 40 λεπτά. Σαν να ξαναβρίσκει το δρόμο του. Για το πέμπτο συνεχίζω να έχω επιφυλάξεις αν συνεχίσει από εκεί που σταμάτησε το τρίτο. Μα η Κλαιρ να γίνει Ρουσώ; Δεν της πάει περισσότερο εκείνο το ψηλομύτικο υφάκι που είχε στην καλύβα του Τζέηκομπ; Θα δούμε. Τα ξαναλέμε σε μια βδομάδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου