Lost και αμπελοφιλοσοφιες

Την προηγούμενη χρονιά η ιερή μέρα ήταν η Παρασκευή. Εκείνο το 12-2 που είχα Στατιστική Φυσική ήταν καταραμένο. Πάντα έφευγα αν όχι πριν το μάθημα τουλάχιστον την πρώτη ώρα για να ξεκινήσω την ιεροτελεστία θέασης του Lost. Φέτος και για τα πρώτα τουλάχιστον επεισόδια δεν έχω υποχρεώσεις και έτσι δεν θα αναγκαστώ να κάνω κοπάνες. Μας άλλαξαν και την μέρα. Η Πέμπτη είναι η μέρα που περιμένω κάθε βδομάδα. Λιγάκι προβληματικό ήταν το πρώτο download. Από ότι έμαθα στο πρώτο επεισόδιο στην Αμερική υπήρξαν κάποια εμπόδια. Ξεκίνησε κανονικά αλλά διέκοψαν την προβολή του, κάτι τέτοιο. Επειδή ζούμε στην χώρα της παραφιλολογίας και της τρομοκρατίας το πρώτο που ακούστηκε ήταν ότι δεν θα το βλέπαμε, ότι θα έπρεπε να περιμένουμε μια παραπάνω μέρα. Ο Ευαγγελάτος άφησε το στίγμα του σε όλους μας. Τελικά δεν έγινε και κάτι συγκλονιστικό. Πρώτα εμφανίστηκε το δεύτερο επεισόδιο και μετά το πρώτο και με μικρή χρονική διαφορά. Όταν όμως κάτι πάει στραβά καλό είναι να συνεχιστεί και έτσι για να γίνουμε ανθεκτικοί στις αντιξοότητες. Από τον greek tracker ήρθανε τα παραπάνω κακά. Το δεύτερο μια ανέβαινε, μια το διέγραφαν, δεν έβρισκε πηγές. Φρίκη. Τελικά κατά το μεσημέρι άρχισε να λειτουργεί κανονικά. Επόμενο πρόβλημα η εύρεση υποτίτλων Θα θυμάστε όλοι τον χαμό που έγινε με το κλείσιμο κάποιων σαιτ. Μέσα σε αυτά και το πολυαγαπημένο lost.arian.gr. Αγωνιστικούς χαιρετισμούς στον george adams και τον sotos που έβαλαν στο στόμα του Σώγιερ το θρυλικό γαμώ την Παναχαική μου και είπαν ότι ο Πάολο ήταν κάτι σαν τον Μαμαλάκη της χώρας του. Για Ελληνικούς ούτε συζήτηση. Έπρεπε να περιμένω αρκετά. Με το lost δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Βολεύομαι μια χαρά με Αγγλικούς και κάπου εδώ αρχίζει η αμπελοφιλοσοφία.

Το θέμα με τους υπότιτλους και την πειρατεία είναι λεπτό. Αν πάρω θέση θα είναι πολύ μετριοπαθής. Θα γίνω για ακόμα μια φορά επαναλαμβανόμενος λέγοντας τα ρητά:παν μέτρον άριστον και όλα είναι θέμα παιδείας. Κολλάνε παντού τα καταραμένα όμως. Το να γνωρίζεις το μέτρο εξαρτάται άμεσα από την παιδεία η οποία δίνει τις λύσεις σε οποιοδήποτε πρόβλημα. Μην γενικολογώ ας μείνω στο θέμα. Με τα παιδιά από το lost.arian.gr θα συμφωνήσω απόλυτα στην άποψη τους ότι δεν είναι λογικό κάτι που προβάλλεται δωρεάν σε οποιοδήποτε μέρος του πλανήτη να πρέπει να το πληρώσουμε για να το δούμε στην Ελλάδα. Καθυστερεί κιόλας να κυκλοφορήσει σε dvd και γίνεται πιο σπαστικό. Αν θέλεις να το δεις δωρεάν πρέπει να περιμένεις το λιγότερο ένα χρόνο για να αγοραστούν τα πνευματικά δικαιώματα. Πιο κανάλι όμως το συμφέρει να κάνει κάτι τέτοιο; Άντε αποφασίζει η νετ να δείξει τον τέταρτο κύκλο. Οι φανατικοί βλέπουν ήδη τον πέμπτο, ενώ οι όχι και τόσο ενθουσιώδεις υποστηρικτές έχουν ξεχάσει τι έβλεπαν. Γιατί να πληρώσεις κάτι τόσο ακριβά όταν δεν θα σου προσφέρει κέρδος; Με αυτό τον τρόπο ο κόσμος ωθείται στην πειρατεία. Η Νόβα είναι η μόνη που δείχνει τα νέα επεισόδια με σχετικά μικρή καθυστέρηση. Μόνο που δεν έχουν όλοι την δυνατότητα να αγοράσουν το πακέτο της. Ρωτάω και εγώ με την σειρά μου αν γινόταν το ίδιο με ένα κανάλι πανελλήνιας εμβέλειας δεν θα μειωνόταν ο αριθμός των downloads? Αν τα επεισόδια Αμερικής Ελλάδας είχαν χρονική διαφορά ένα μήνα αντί για ένα χρόνο σίγουρα αρκετός κόσμος δεν θα σφαζόταν στο δίκτυο. Είναι κρίμα από τον Θεό να περιορίζεις τόσο καλοδουλεμένες σειρές σε κόσμο που έχει μόνο πρόσβαση στο διαδίκτυο. Με αυτή την λογική θα ανέβαινε και το επίπεδο της τηλεόρασης. Έχουν ρίξει τόσα λεφτά σε κοτσάνες τύπου Γιούγκερμαν και έχω ένα μυστικό. Ας ρίξουν και σε κάτι που αξίζει. Αν μαζέψουν τα λεφτά που ρίχνουν σε σίριαλ που από την αρχή φαίνονται ότι θα αποτύχουν σίγουρα θα κάνουν πιο επιτυχημένες και επίκαιρες αγορές. Δεν νομίζω ότι είναι παρανοϊκό αυτό που λέω. Ξέρω πάντως ότι δεν πρόκειται να γίνει. Ίσως δεν είναι εύκολα εφαρμόσιμο. Δεν γνωρίζω και πολύ καλά τα του συστήματος.

Με τρώει να πω και δυο πράγματα για την πειρατεία που ανέφερα στην αρχή. Με τρώει τόσο πολύ που δεν μπορώ να το αφήσω ασχολίαστο. Ο πανικός που έγινε με τους υπότιτλους είχε τελικά τις επιπτώσεις τους. Δεν ήταν βέβαια τόσο ριζικές όσο λέγαμε. Είναι εύκολο ακόμα να βρεις υπότιτλους ακόμα και για νέες ταινίες. Απλά πλέον δεν υπάρχουν τόσα πολλά σάιτ. Χρειάζεται λιγάκι παραπάνω ψάξιμο. Ίσως βέβαια αυτό αποθάρρυνε μερικούς χρήστες και αυτό είναι το καλό της υπόθεσης. Οκ είμαι ένα από τα άτομα που έχουν κατεβάσει ταινίες και αρκετές. Είμαι όμως και από εκείνα τα άτομα που έχουν θησαυρίσει δύο τρία βίντεο κλαμπ και που πηγαίνω και καμιά φορά σινεμά. Το κακό για εμένα είναι ότι έχουμε κάνει τον υπολογιστή εργαλείο για όλες τις χρήσεις. Το φυσιολογικό είναι να βλέπεις τις ταινίες είτε στην τηλεόραση είτε στον κινηματογράφο. Το φυσιολογικό είναι να μαθαίνεις τα νέα από τις εφημερίδες και να διαβάζεις περιοδικά. Αυτά πλέον έχουν αρχίσει να εξαφανίζονται δίνοντας την θέση τους στον υπολογιστή. Η ζωή μας θα καταντήσει να είναι ολόκληρη μπροστά από μια οθόνη. Αν δεν οδηγεί αυτό στην αποβλάκωση, τότε τι οδηγεί; Δεν έχω κανένα σκοπό να δαιμονοποιήσω την χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών. Εδώ είναι που ταιριάζει το παν μέτρον άριστον. Να διακρίνεις τα όρια ανάμεσα στην διευκόλυνση και την νωθρότητα. Δεν μπορώ να συγκρίνω το άκουσμα μουσικής από ένα αγορασμένο cd με το κατέβασμα μερικών Mp3. Όλοι λίγο πολύ είμαστε πειρατές. Ας μην μείνουμε όμως μόνο σε αυτό. Ας δούμε και λίγο παραπέρα. Το να μην ξεχωρίζεις την χρησιμότητα κάθε αντικείμενου δεν είναι πρόοδος.

Η τυπική βέβαια δικαιολογία είναι τα χρήματα. Γιατί σου λέει ο άλλος να δώσω οχτώ ευρώ για να πάω σινέμα όταν μπορώ να την δω σπίτι; Δεν είναι και τελείως λανθασμένη. Αν θέλω να σκοτώσω την ώρα μου π.χ γιατί να πάω να δω το twilight και να πληρώσω; Τέτοια μπαρούφα την κατεβάζεις από περιέργεια. Βέβαια και να μην το δεις δεν θα πάθεις και τίποτα αλλά δεν πειράζει. Πάντως να μιλάμε για ακρίβεια στην τέχνη μέσα σε μια κοινωνία υπερκαταναλωτισμού είναι κάπως αστείο. Μια σχετικά ακριβή χρέωση dvd είναι 2.5 ευρώ η πρώτη μέρα και 2 κάθε επόμενη. Κρατάς ένα dvd δυο μέρες και πληρώνεις 4.5 ευρώ. Πολύ ακριβό ακούγεται. Το να δίνεις βέβαια 4 ευρώ για έναν καφέ και 8 για ένα ποτό είναι φυσιολογικό. Σε αυτό το σημείο αρχίζει το πρόβλημα. Έχουμε μπερδέψει τις προτεραιότητες. Μας επέβαλαν ορισμένες καινούριες. Βλέπεις τριγύρω σου τα πρότυπα. In και μοδάτα στέκια, καλοντυμένοι κύριοι, ακριβές τσάντες, φιγούρα και νεοπλουτισμός. Ο άνθρωπος ενδιαφέρεται για την μόστρα του και για το τι θα πουν οι γύρω του. Προτιμάει να μην φάει που λέει ο λόγος αρκεί να πάρει ένα πιο φιγουρατζίδικο αμάξι, ένα σπίτι μεγαλύτερο κατά 10 τετραγωνικά. Από την αλλή ενώ όλα ακριβαίνουν οι επικοινωνίες πέφτουν κατακόρυφα. Ο ανταγωνισμός είναι απλός. Ο ένας μιλάει 1000 λεπτά σε σταθερά, 1000 λεπτά σε κινητά και έχει απεριόριστο Internet με 19 ευρώ το μήνα και ο άλλος έχει ακριβώς τα ίδια με 21. Ρωτάω και εγώ με την σειρά μου αν έχει αναγκή κανείς από τόση ομιλία. Σε μια τέτοια κοινωνία είναι δύσκολο να πείσεις τον κόσμο για την αξία της τέχνης. Για το ότι είναι καλό να πληρώνεις για να ακούσεις ένα ωραίο τραγούδι, να δεις μια ταινία που θα σου αλλάξει τον τρόπο σκέψης. Κάπου εδώ ήθελα να επεκταθώ λιγάκι σε θέματα facebook και στο αγαπημένο μου 1984 αλλά το παρακάνα ήδη. Πρέπει να γράψω και δυο πράγματα για το lost. Ναι όλες αυτές οι σκέψεις έγιναν καθώς περίμενα να δω τα δυο επεισόδια. Είμαι αρκετά βαρεμένος δεν χρειάζομαι εσάς να μου το υπενθυμίζεται.

Μιλάμε τώρα για τα επεισόδια. Δημήτρη αν δεν τα έχεις δει και άντεξες να φτάσεις ως εδώ σταμάτα το διάβασμα. Οι υπόλοιποι σίγουρα δεν θα τα έχετε δει αλλά δεν σας ενδιαφέρουν κιόλας. Κάντε ότι νομίζετε. Because you left ονομάζεται το πρώτο, the lie το δεύτερο. Το πρώτο θα το ονόμαζα με τα φτωχά βλαχοαγγλικά μου because it has been turned. Στην Ελληνική έκδοση θα ονομάζοταν επειδή γύρισε τον τροχό ο Μπεν. Καταπιάνεται με ένα πολύ δύσκολο θέμα. Τα ταξίδια στον χρόνο. Έχω πολλές ενστάσεις πάνω σε αυτό και δεν μου αρέσει ιδιαίτερα. Η κλασική λαικίστικη μου απορία είναι η εξής: Οκ γύρισε πίσω στον χρόνο όταν ο Ντέσμοντ ακόμα νόμιζε αν βγει έξω από την καταπακτή θα πεθάνει. Παράλληλα βέβαια ο Ντεσμοντ υφίσταται και στον πραγματικό κόσμο παρεούλα με την Πέννυ. Ποιος σκατά είναι; Ο Χριστός; Άντε να δεχτώ ότι το νησί κάνει αυτό το ταξίδι. Αλλά πρέπει να το κάνουν και οι άνθρωποι; Το ενδιαφέρον το κεντρίζουν οι νέοι και πάλι. Φαραντέη και Σάρλοτ. Είχε ποτέ καρκίνο αυτή; Πως μπόρεσε ο άλλος και μίλησε με τον Ντέσμοντ; Έχει σχέση ότι τον θεωρεί σταθερά; Γιατί ο Λοκ δεν ταξίδεψε στην ίδια εποχή; Ο Ρίτσαρντ τελικά δεν ταξιδεύει στον χρόνο αλλά είναι ο ίδιος η προσωποποίηση του χρόνου. Είναι ακόμα ωραίος ο τρόπος αφήγησης. Τρως το σοκ με το τέλος του τέταρτου κύκλου, δίνει μικροαπαντήσεις ο Ρίτσαρντ και θέλεις να παρακολουθήσεις την συνέχεια. Άλλαξε επίσης και η πιο συνηθισμένη μορφή επεισοδίου. Ένας κεντρικός χαρακτηράς και οι αναδρομές στην ζωή του. Δεν μιλάω πια για παρελθόν και παρόν. Όποιος τα έχει δει όλα τα επεισόδια με νιώθει. Στο δεύτερο είναι κάπως κεντρικός ο Χιούγκο. Μεγάλη μορφή και βασανισμένη. Το όλο στόρυ συμπυκνώνεται στην φράση του Σαγίντ: Αν έχεις την ατυχία να δεις μπροστά σου τον Μπέντζαμιν Λάινους, ό,τι και να σου πει κάνε ακριβώς το αντίθετο. Και ναι, επιτέλους κάποιος την έφερε στον Μπεν. Μπορεί να κλειστεί στην φυλακή αλλά το χαμόγελο ικανοποίησης που έχασε για μια στιγμή ο Μπεν τα λέει όλα. Ωραία επεισόδια και τα δύο. Όχι και τέλεια πάντως. Λίγο η Σαν άρχισε να μου την δίνει όπως και η Κέητ. Επίσης ο Μπεν τελικά δίνει αναφορά σε μια μυστηριώδη γυναίκα. Τι σκατά μπορεί να γίνει αν δεν γυρίσουν πίσω όλοι; Άντε όσοι έμειναν με τόσα ταξίδια στον χρόνο θα ζουν σε ένα μικρό τρίγωνο των Βερμούδων. Περιμένω στο μέλλον να δω περισσότερο Τζέρεμυ Μπένθαμ και κόντρα μεταξύ Μπεν - Γουίντμορ.

Υ.Γ Γράφω καμιά ωρίτσα και αποβλακώθηκα. Είμαι η ζωντανή απόδειξη των λεγομένων μου :P