Παρακολουθήσαμε σήμερα κάτι που περιμέναμε πολύ μα πολύ καιρό. Ένα επεισόδιο αποκλειστικά αφιερωμένο στο Ρίτσαρντ. Στον προηγούμενο κύκλο θα βλέπαμε ένα παρόμοιο αλλά πάπαλα. Ήρθε η ώρα και αυτού. Είχαν αφήσει να εννοηθεί βέβαια στα προηγούμενα η ιστορία του αλλά τώρα την είδαμε και από πρώτο χέρι. Μαζί με το Ρίτσαρντ βέβαια μας εξήγησαν καλύτερα και την κόντρα Τζέηκομπ - Άγνωστου Χ. Όλα τα δυνατά χαρτιά μαζεμένα. Το επεισόδιο δεν θα μπορούσε να μην είναι καλό.
Ελάχιστο νησί αυτή τη φορά και μπόλικη παρελθοντολογία. Μια χαρά ήταν η ιστορία. Μου την έδωσε λίγο που ένα τεράστιο άγαλμα καταστράφηκε από ένα πλοίο αλλά τι να κάνουμε. Είδαμε και τον Ρίτσαρντ αλυσοδεμένο. Μου είχε κινήσει αυτή η έκφραση την περιέργεια αν θυμάστε καλά. Μας έδειξαν πλέον ξεκάθαρα πως πήρε τη θέση του συμβουλάτορα, πως έγινε αγέραστος. Μας το χρωστούσαν είναι η αλήθεια. Το ενδιαφέρον βέβαια δεν βρίσκεται τόσο πολύ σε αυτόν αλλά στη μάχη καλού - κακού.
Εκεί είναι που έδωσαν ρεσιτάλ προσωποποιώντας τις δύο αιώνια αντιμαχόμενες πλευρές. Το καλό προσπαθεί να μην επεμβαίνει. Θέλει να αφήσει τους ανθρώπους να συνειδητοποιήσουν μόνοι τους τη σωστή επιλογή. Δίνει κάποια ψήγματα, κάποιες υπόνοιες και μετά σου δίνει το δικαίωμα της ελεύθερης επιλογής. Το κακό από την άλλη αλλάζει διαρκώς πρόσωπα, είναι ελκυστικό και σου προσφέρει απλόχερα ότι επιθυμείς. Ορισμένες φορές για να σε πείσει μπορεί να φανεί ίδιο με το καλό. Εσύ απλά πρέπει να προσέξεις τις μικρές λεπτομέρειες. Όπως την έκφραση του Τζέηκομπ όταν του είπε ο Ρίτσαρντ ότι μπορεί να επέμβει το κακό. Ήταν σα να του έλεγε ότι για αυτό το λόγο εκπροσωπεί το καλό γιατί δεν χειραγωγεί. Όπως την ίδια έκφραση που πήρε ο Άγνωστος Χ όταν ο Ρίτσαρντ αρνήθηκε την πρόταση του. Εκείνος δεν μπόρεσε να δέχτει την ήττα του, το έπαιξε υπεράνω αλλά πέταξε και τη σπόντα του προσφέροντας την εύκολη λύση. Θα ξαναέγραφα για την αρετή και την κακία αλλά θα μου την ξαναπεί ο agit8d και αυτή τη φορά θα έχει δίκιο.
Μια αιώνια μάχη που διαρκεί όσο και η ιστορία της ανθρωπότητας. Καλή και κακή πλευρά του ανθρώπου. Παράδεισος κόλαση. Θεός Διάβολος. Όσιρις Σεθ. Πείτε όπως θέλετε. Μεταφράστε το όπως θέλετε. Προσαρμόστε το στα δικά σας πιστεύω. Καλά κάνουν και δεν μας λένε το όνομα του Άγνωστου Χ. Ίσως κακώς έδωσαν στο καλό το όνομα Τζέηκομπ. Ας μην προτρέχω βέβαια γιατί πιθανώς θα έχουν και για αυτό μια εξήγηση. Εμένα το μόνο που μου έρχεται στο μυαλό είναι η ιστορία με τη σκάλα που θα έπρεπε να φτάσει στον ουρανό. Κάτι αντίστοιχο με τον πύργο της Βαβέλ. Είχαμε ανάγκη από ένα επεισόδιο διαφοροποιημένο και αποστασιοποιημένο από τα υπόλοιπα. Από ένα επεισόδιο που έχει τις ρίζες τους περισσότερο στη φιλοσοφία. Άξιζε τον κόπο.
Άντε τα λέμε την επόμενη βδομάδα μάγκες.
Ελάχιστο νησί αυτή τη φορά και μπόλικη παρελθοντολογία. Μια χαρά ήταν η ιστορία. Μου την έδωσε λίγο που ένα τεράστιο άγαλμα καταστράφηκε από ένα πλοίο αλλά τι να κάνουμε. Είδαμε και τον Ρίτσαρντ αλυσοδεμένο. Μου είχε κινήσει αυτή η έκφραση την περιέργεια αν θυμάστε καλά. Μας έδειξαν πλέον ξεκάθαρα πως πήρε τη θέση του συμβουλάτορα, πως έγινε αγέραστος. Μας το χρωστούσαν είναι η αλήθεια. Το ενδιαφέρον βέβαια δεν βρίσκεται τόσο πολύ σε αυτόν αλλά στη μάχη καλού - κακού.
Εκεί είναι που έδωσαν ρεσιτάλ προσωποποιώντας τις δύο αιώνια αντιμαχόμενες πλευρές. Το καλό προσπαθεί να μην επεμβαίνει. Θέλει να αφήσει τους ανθρώπους να συνειδητοποιήσουν μόνοι τους τη σωστή επιλογή. Δίνει κάποια ψήγματα, κάποιες υπόνοιες και μετά σου δίνει το δικαίωμα της ελεύθερης επιλογής. Το κακό από την άλλη αλλάζει διαρκώς πρόσωπα, είναι ελκυστικό και σου προσφέρει απλόχερα ότι επιθυμείς. Ορισμένες φορές για να σε πείσει μπορεί να φανεί ίδιο με το καλό. Εσύ απλά πρέπει να προσέξεις τις μικρές λεπτομέρειες. Όπως την έκφραση του Τζέηκομπ όταν του είπε ο Ρίτσαρντ ότι μπορεί να επέμβει το κακό. Ήταν σα να του έλεγε ότι για αυτό το λόγο εκπροσωπεί το καλό γιατί δεν χειραγωγεί. Όπως την ίδια έκφραση που πήρε ο Άγνωστος Χ όταν ο Ρίτσαρντ αρνήθηκε την πρόταση του. Εκείνος δεν μπόρεσε να δέχτει την ήττα του, το έπαιξε υπεράνω αλλά πέταξε και τη σπόντα του προσφέροντας την εύκολη λύση. Θα ξαναέγραφα για την αρετή και την κακία αλλά θα μου την ξαναπεί ο agit8d και αυτή τη φορά θα έχει δίκιο.
Μια αιώνια μάχη που διαρκεί όσο και η ιστορία της ανθρωπότητας. Καλή και κακή πλευρά του ανθρώπου. Παράδεισος κόλαση. Θεός Διάβολος. Όσιρις Σεθ. Πείτε όπως θέλετε. Μεταφράστε το όπως θέλετε. Προσαρμόστε το στα δικά σας πιστεύω. Καλά κάνουν και δεν μας λένε το όνομα του Άγνωστου Χ. Ίσως κακώς έδωσαν στο καλό το όνομα Τζέηκομπ. Ας μην προτρέχω βέβαια γιατί πιθανώς θα έχουν και για αυτό μια εξήγηση. Εμένα το μόνο που μου έρχεται στο μυαλό είναι η ιστορία με τη σκάλα που θα έπρεπε να φτάσει στον ουρανό. Κάτι αντίστοιχο με τον πύργο της Βαβέλ. Είχαμε ανάγκη από ένα επεισόδιο διαφοροποιημένο και αποστασιοποιημένο από τα υπόλοιπα. Από ένα επεισόδιο που έχει τις ρίζες τους περισσότερο στη φιλοσοφία. Άξιζε τον κόπο.
Άντε τα λέμε την επόμενη βδομάδα μάγκες.
δεν θα με πείραζε να τελειώσει εδώ το lost διάολε
ΑπάντησηΔιαγραφή