Βarωδος Live

Παραγγελιά αυτή η ανάρτηση. Γνωστό μαγαζί στη Θεσσαλονίκη. Περισσότερο γνωστό σαν το υπόγειο δίπλα στον Παπαγάλο. Ζωντανές μουσικές από παιδιά που κατέχουν το αντικείμενο, κοινό που χορεύει τσιφτετέλια ακούγοντας Μάλαμα και άλλοι που γκαρίζουν συνέχως προσπαθώντας να τραγουδήσουν system of a down. Τι μαγαζί και αυτό. Κάθεσαι στην μπάρα και έχεις πλάτη στους μουσικούς. Γυμνάζεις και λίγο αυχένα γυρνώντας συνέχεια να τους δεις, σε φέρνει πιο κοντά με την κοπέλα σου γιατί όταν πάτε σπίτι σου κάνει και ένα μασαζάκι για να μην στραβολαιμιάσεις. Έχεις και άλλη επιλογή. Να κάτσεις πίσω πίσω στους αναπαυτικούς καναπέδες. Εκεί βέβαια είσαι εντελώς ξεκομμένος και έχεις θέα την τουαλέττα. Μην τα θέλουμε και όλα δικά μας. Κάθεσαι που κάθεσαι έχεις την απαίτηση να βλέπεις; Μην είσαι πλεονέκτης και εριστικός.

Σάββατο βράδυ και η γνωστή τριάδα μας χαρίζει μουσικές. Είχε και κάμερες. Πιθανότατα ήταν το Ωμέγα tv ή κάτι φίλοι των παιδιών που θέλουν να τους ανεβάσουν στο Youtube. Ποντάρω στο δεύτερο. Οι μουσικοί εξαιτίας της μαγνητοσκόπησης του σόου δίνουν τον καλυτερό τους εαυτό χαρίζοντας μας ένα πρόγραμμα ιδιαίτερα πρωτότυπο. Στην αρχή παίζουν Θεοτοκάτο με blues funky καταβολές. Στη συνέχεια Αλκίνοο με Blues funky διάθεση και τέλος Θανάση Παπακωνσταντίνου με blues funky απόχρωση. Τα διαφοροποίησαν όλα αποδεικνύοντας για ακόμα μια φορά το ταλέντο του. Ο ξανθός κιθαρίστας στο καπάκι ερμηνεύει James Brown μιμούμενος τη φωνή. Αν δεν τον έβλεπα θα θεωρούσα ότι είναι μαύρος. Μετά όμως κατάλαβα την αλήθεια. Τον τύπο τον λένε Παρασκευά. Τραγουδούσε έτσι για να μοιάσει στον συνονόματο υπηρέτη του Ροβινσώνα Κρούσου.

Φορούσε και μια μπλούζα με το γραφικό σλόγκαν:Το αλκοόλ με έσωσε από τον αθλητισμό. Ε ναι σε τέτοια μέρη το να το παίζεις πότης είναι εκτιμητέο. Ποιος ασχολείται με αθλητικές βαρβαρότητες κατωτάτου επιπέδου. Το παιδί είναι τόσο μεγάλος πότης που σε κάθε live ξεχνάει τους στίχους της πριγκιπέσσας στο δεύτερο τετράστιχο και το ξαναπιάνει από την αρχή. Είναι και σχετικά άγνωστο κομμάτι έχει και ένα δίκιο. Έχει και τους στίχους γραμμένους μπροστά του αλλά ποιος ασχολείται με αυτά. Θα χαλάσει το image. Πάντως είναι καλός σε κάτι. Μετά τη μίμηση στον James Brown ακολούθησαν και άλλες σε όλους τους καλλιτέχνες που ερμήνευσε. Από την βραχνάδα του Μάλαμα μέχρι την κλαψομουνίαση του Θηβαίου. Θα μπορούσε να πάει σαν μίμος στο Ελλάδα έχεις ταλέντο με καλές πιθανότητες για κατάκτηση του βραβείου. Η επιτήδευση κλείνει με το γνωστό τέλος. Χαβαλές ανούσιος, άνοστος, άνευρος. Θα μείνω στο α και δεν θα περάσω στο β. Το κοινό το διασκεδάζει και συμμετέχει. Αν πήγαιναν στα μπουζούκια και άκουγαν τα ίδια θα τσατίζονταν. Έτσι είναι η ζωή. Τι να λέμε. Cris cafe για πάντα.