Να γίνω εντελώς λακωνικός ή να νη γίνω; Για το τίποτα πέθαναν. Ας μην το παρακάνω. Θεσσαλονικιός είμαι και όχι Σπαρτιάτης που έγραψε και ο Γιαννουλάκης σε ένα παλιό Strange. Πέντε χρόνια Lost και ειλικρινά δεν θυμάμαι να αδιαφορώ για το προδιαγροφόμενο κλείσιμο ενός κύκλου. Περάσανε τα καλά χρόνια ανεπιστρεπτί. Σε κάθε επεισόδιο του έκτου κύκλου περιμέναμε στα επόμενα να υπάρξει δράση, εξέλιξη αλλά τίποτα. Το ίδιο συνεχίστηκε και εδώ. Είναι πρωτόγνωρο ότι σκοτώνουν με χαρακτηριστική άνεση και ευκολία χαρακτήρες που περίμενες πολλά από αυτούς. Πως και πως τον περιμέναμε τον Γουίντμορ και ο θάνατος του ήταν πιο άκυρος και από την ακυρότητα. Και να μην είχε εμφανιστεί ποτέ δεν θα άλλαζε κάτι. Ο Ντεσμοντ με την μεγάλη του αντοχή είναι μια δικλείδα ασφαλείας για το αν πεθάνουν όλοι οι υπόλοιποι. Για αυτό ήταν ξεχωριστός μάλλον, για αυτό λειτουργούσαν σε αυτόν διαφορετικά οι κανόνες.
Εξέλιξη σχεδόν καμία. Έγινε ο Τζακ ο νέος προστάτης του νησιού. Θύμα και αυτός του Τζέηκομπ όπως ήταν και εκείνος θύμα της υποτιθέμενης μάνα του. Αν άξιζε κάτι είναι η σκηνή που μαζέψε ο Τζέηκομπ όλους τους υποψήφιους για να τους μιλήσει. Ναι εκεί θύμισε λίγο από παλιό καλό Lost. Το γιατί μπορούσαν πλέον να τον δουν όλοι το προσπερνάμε. Ενδιαφέρον φαίνονται να έχουν και οι προθέσεις του Ντέσμοντ στη ζωή μετά. Το βλέπω να καταλήγουν όλοι μαζί να θυμούνται τα παλιά και να τελειώνει εκεί.
Τελικά το μεγάλο λάθος μας είναι ότι αναλύσαμε σε υπερβολικό βαθμό κάθε τι που βλέπαμε. Λέξεις, νοήματα, σκέψεις, εκφράσεις προσώπου. Παρασυρθήκαμε και εμείς στο παιχνίδι των δημιουργών περιμέναμε όλες τις απαντήσεις και τελικά δεν ήρθε τίποτα. Εκείνο που έλεγαν κάποτε ότι η αρχή και το τέλος είναι γνωστά και απλά προσθέτουν στοιχεία στη μέση παρά ήταν μπαρούφα. Δεν πειράζει. Την Κυριακή έχει το τελευταίο δίωρο. Μεγάλη διάρκεια. Είναι καλό ή κακό αυτό άραγε; Δεν έχει σημασία. Όπως και να έχει είναι το τέλος μιας σειράς που λατρέψαμε και ας ήταν στο τέλος κατώτερη των προσδοκιών. Περιμένω τουλάχιστον μια αναφορά στους παλιούς κύκλους έτσι για να ανέβει η συγκίνηση. Τα λέμε σε λίγες μέρες.
Υ.Γ Α ναι το τελευταίο επεισόδιο νομίζω πως είχε το πιο άκυρο και ανούσιο φινάλε από όλα όσα έχω δει μέχρι τώρα. Τι να σου πω ρε Άγνωστε Χ με τρομοκράτησες.
Εξέλιξη σχεδόν καμία. Έγινε ο Τζακ ο νέος προστάτης του νησιού. Θύμα και αυτός του Τζέηκομπ όπως ήταν και εκείνος θύμα της υποτιθέμενης μάνα του. Αν άξιζε κάτι είναι η σκηνή που μαζέψε ο Τζέηκομπ όλους τους υποψήφιους για να τους μιλήσει. Ναι εκεί θύμισε λίγο από παλιό καλό Lost. Το γιατί μπορούσαν πλέον να τον δουν όλοι το προσπερνάμε. Ενδιαφέρον φαίνονται να έχουν και οι προθέσεις του Ντέσμοντ στη ζωή μετά. Το βλέπω να καταλήγουν όλοι μαζί να θυμούνται τα παλιά και να τελειώνει εκεί.
Τελικά το μεγάλο λάθος μας είναι ότι αναλύσαμε σε υπερβολικό βαθμό κάθε τι που βλέπαμε. Λέξεις, νοήματα, σκέψεις, εκφράσεις προσώπου. Παρασυρθήκαμε και εμείς στο παιχνίδι των δημιουργών περιμέναμε όλες τις απαντήσεις και τελικά δεν ήρθε τίποτα. Εκείνο που έλεγαν κάποτε ότι η αρχή και το τέλος είναι γνωστά και απλά προσθέτουν στοιχεία στη μέση παρά ήταν μπαρούφα. Δεν πειράζει. Την Κυριακή έχει το τελευταίο δίωρο. Μεγάλη διάρκεια. Είναι καλό ή κακό αυτό άραγε; Δεν έχει σημασία. Όπως και να έχει είναι το τέλος μιας σειράς που λατρέψαμε και ας ήταν στο τέλος κατώτερη των προσδοκιών. Περιμένω τουλάχιστον μια αναφορά στους παλιούς κύκλους έτσι για να ανέβει η συγκίνηση. Τα λέμε σε λίγες μέρες.
Υ.Γ Α ναι το τελευταίο επεισόδιο νομίζω πως είχε το πιο άκυρο και ανούσιο φινάλε από όλα όσα έχω δει μέχρι τώρα. Τι να σου πω ρε Άγνωστε Χ με τρομοκράτησες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου