Μέρα που είναι σήμερα καλό είναι να ακούσουμε δύο τραγουδάκια. Αφιερωμένα σε εκείνους τους ανθρώπους που προτίμησαν να ζούνε με το δικό τους ξεχωριστό τρόπο χωρίς να υπολογίζουν την κοινωνική κατακραυγή. Σε όλους εκείνους τους ξεχωριστούς και δημιουργικούς που δυστυχώς ήταν τόσο σκεπτόμενοι ώστε δεν μπόρεσαν ποτέ να ικανοποιηθούν με όσα πέτυχαν στη ζωή τους. Δεν ήταν και λίγα. Στους ανθρώπους αυτούς που προσπάθησαν να αφυπνίσουν συνειδήσεις αλλά τελικά απευθύνθηκαν σε ντουβάρια. Υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που εκτιμάνε και κατανοούν το έργο τους. Αυτό είναι το πιο παρήγορο από όλα. Σε ακατέργαστη μορφή τα τραγούδια. Όπως πιθανότατα θα έπρεπε να παραμείνουν στην ιστορία.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου