Παρασκευή 19 Ιουνίου 2009

Lost Via Domus


Σε καταναλωτική κοινωνία ζούμε, το marketing κυριαρχεί, ο κόσμος κυνηγάει το εύκολο χρήμα προσπαθώντας να εκμεταλλευτεί με κάθε δυνατό τρόπο την όποια επιτυχία έχει σημειωθεί πρόσφατα. Ηθοποιοί που είναι στα φόρτε τους επειδή έπαιξαν σε μια πετυχημένη σειρά τρελαίνονται στις διαφημίσεις (το ίδιο κάνουν και μερικοί αθλητές), πετυχημένα videogames γίνονται ταινίες και το αντίστροφο. Θα μπορούσαμε με βάση το τελευταίο παράδειγμα να κάνουμε μια γενική κουβέντα περί χαμένης έμπνευσης και δημιουργικότητας. Ίσως άλλη φορά. Το σίγουρο ήταν ότι το Lost δεν θα γλίτωνε από τις επιταγές της μόδας. Φυσικά βγήκε και σε παιχνίδι για ηλεκτρονικούς υπολογιστές, playstation3 και xbox αν δεν απατώμαι. Το όνομα αυτού Lost Via Domus.



Έχει περάσει πολύς καιρός από τη μέρα που κυκλοφόρησε. Περίπου δύο με τρία χρόνια. Εκείνη την εποχή είχε τελειώσει η προβολή του τρίτου κύκλου. Πριν την κυκλοφορία του είχε δημιουργήσει πανικό στους θαυμαστές της σειράς σε αντίθεση με τις χλιαρές αντιδράσεις του κόσμου την επόμενη της κυκλοφορίας. Υπήρχε η πεποίθηση ότι μέσω του παιχνιδιού θα δινόταν απαντήσεις σε μερικά από τα ερωτήματα και τις απορίες που είχαν δημιουργηθεί. Καλύτερα θα συμπλήρωνα ότι υπήρχε η ελπίδα να πραγματοποιηθεί αυτή η πεποίθηση του κοινού. Μια ολόκληρη βιομηχανία κρύβεται πίσω από τη σειρά και οι συντελεστές της έχουν το στοιχειώδες μυαλό για να μην απομυθοποιήσουν το δημιούργημά τους. Το παιχνίδι δεν έδωσε καμία απάντηση. Πλέον έχοντας δει και τα επόμενα επεισόδια αντιλαμβάνομαι ότι δεν έγινε η παραμικρή αναφορά στους ήρωες που πρωταγωνίστησαν στους επόμενους κύκλους. Περιστρέφεται πολύ σωστά γύρω από τους ήρωες και τις καταστάσεις που γνωρίσαμε στους τρεις πρώτους κύκλους. Το βασικό ερώτημα παραμένει αναπάντητο. Αξίζει τελικά το παιχνίδι ή πρόκειται για μια μεγάλη αρπαχτή;

Ξεκινάει με την συντριβή του αεροσκάφους όμοια με τη σειρά. Η έξυπνη κίνηση των δημιουργών ήταν ότι δεν έβαλαν σαν πρωταγωνιστή κάποιον από τους ήδη γνωστούς ήρωες. Ο καθένας έχει τα δικά του ξεχωριστά χαρακτηριστικά και αν επέλεγαν κάποιον από αυτούς θα περιόριζαν σε μεγάλο βαθμό τις δυνατότητες που τους παρείχε η σειρά. Επιλέγουν λοιπόν ένα πρόσωπο που δεν εμφανίστηκε ποτέ στο τηλεοπτικό πρόγραμμα. Ποιος είναι αυτός; Εδώ είναι η μαγκιά. Ούτε εμείς ξέρουμε. Το αίσθημα άγνοιας και απορίας της τηλεοπτικής σειράς υπάρχει και εδώ σε μεγάλο βαθμό. Ο κεντρικός μας ήρωας δεν ξέρει ποιος είναι και προκαλεί καχυποψία στους υπόλοιπους επιζώντες. Πρέπει να θυμηθεί την ταυτότητα του και να συμβιώσει αρμονικά με τους ''χαμένους''.


Το παιχνίδι ανήκει στην κατηγορία των adventure με μπόλικα στοιχεία δράσης όπως συνηθίζεται τελευταία. Η δομή του αρχικά συμβαδίζει με αυτή των επεισοδίων. Ψάχνονται όλοι στο νησί και μόλις ο ήρωας μας δει κάτι οικείο αναπολεί και με flashback ανακτά σταδιακά τη μνήμη του. Ο τρόπος που επανέρχεται η μνήμη του με τη φωτογραφική μηχανή είναι έξυπνος και δίνει ποικιλία στο παιχνίδι κρατώντας αμείωτο το ενδιαφέρον. Μέσα στο νησί θα αντιμετωπίσει το μαύρο καπνό, τους Άλλους. Τα στοιχεία δράσης είναι που το κάνουν να ξεχωρίζει. Η σπηλιά που αν σβήσουν οι πυρσοί γίνεται αδύνατη η εξερεύνηση της και ο μαύρος καπνός κερδίζουν τις εντυπώσεις. Έχει και πιστολίδι, και προσεκτικές κινήσεις με δυναμίτη. Βάζει και το μυαλό σε εγρήγορση θέτοντας μερικούς γρίφους και δύο έξυπνα τεστ IQ που δίνουν πρόσβαση στους υπολογιστές της Dharma.

Ακούγεται καλό, αλλά τελικά δεν είναι. Τα στοιχεία που το κάνουν να ξεχωρίζει επαναλαμβάνονται διαρκώς. Σίγουρα θα μπορούσαν να βάλουν παραπάνω γρίφους από το να θέτεις γεννήτριες σε λειτουργία. Παρόμοια και με τη δράση. Ήταν ανάγκη η τελευταία σκηνή να είναι παραπλήσια με μια αρχική; Εκεί εμφανίζονται τα πρώτα στοιχεία αρπαχτής. Τα γραφικά δεν τα λες και άσχημα. Σίγουρα όμως δεν αξιοποιούν τις δυνατότητες που παρέχουν οι κονσόλες τελευταίες τεχνολογίας. Έχουμε δει και πολύ καλύτερα. Ο χειρισμός είναι εύκολος έως απλοϊκός Δεν είναι απαραίτητα κακό αυτό. Θα στενοχωρήσει όμως τους απαιτητικούς gamers. Η μεγαλύτερη ένσταση μου είναι η διάρκεια του παιχνιδιού. Τερματίζεται μέσα σε λίγες μέρες και χωρίς να καεί κάποιος μαζί του. Θα ήταν καλύτερο να υπήρχαν μερικά επιπλέον σενάρια ή κάποιες επιπρόσθετες διαφοροποιήσεις για να έχει κάποιος που το τερμάτισε έναν λόγο να το ξαναρχίσει. Δεν υπάρχουν αυτά. Το τέλος είναι κάθε άλλο παρά εντυπωσιακό. Χωρίς λόγο ύπαρξης. Εντάξει δεν δίνει καμιά απάντηση. Δεν είχα τέτοια απαίτηση έτσι και αλλιώς. Πιο ξενέρωτο και ανούσιο όμως δεν θα μπορούσαν να βρουν.

Εν κατακλείδι πρόκειται για ένα παιχνίδι με λίγα καλά στοιχεία που επαναλαμβάνονται σε κουραστικό βαθμό. Ελάχιστη η διάρκεια του, πανεύκολος ο χειρισμός δίνει την εντύπωση ότι απευθύνεται σε μικρά παιδάκια. Σε καμιά περίπτωση δεν θα ικανοποιήσει όσους δεν έχουν δει ποτέ την σειρά. Οι καμμένοι με τη σειρά(σαν εμένα καλή ώρα) ας του ρίξουν μια ματιά. Πλέον δεν θα το αγοράσει κανείς και ελπίζω να μην το έχει κάνει μέχρι τώρα. Είναι χαμένα λεφτά. Μια ενοικίαση όμως να φύγει η περιέργεια δεν βλάπτει. Η χρέωση δεν πρόκειται να είναι μεγαλύτερη από τρεις μέρες. Σας το εγγυώμαι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου