Δευτέρα 15 Ιουνίου 2009

Τι είπες πάλι ρε Ματσόν...



Δεν θα τον έλεγα και αδυναμία μου. Την πρώτη χρονιά που μας έβγαλε στην Euroleague δεν πήγαινα στο γήπεδο για να μη βλέπω τη φάτσα του. Η φωτογραφία δίπλα πιστεύω πως με δικαιώνει. Ποτέ δεν συμπαθούσα προπονητές που χοροπηδούσαν πάνω κάτω σαν κατσίκια προσπαθώντας να δώσουν ρυθμό στην κερκίδα. Με εκνεύριζε απίστευτα το μπάσκετ στυλ Προοδευτικής που παίζαμε και κάτι νίκες με το Αιγάλεω στο Παλέ με σκορ 69-67. Για να λέμε και του στραβού το δίκιο βέβαια ήθελα να μείνει στην ομάδα. Όσο αντιπαθητικός και να μου φαινόταν σύμφωνα με τα αποτελέσματα ήταν πετυχημένος. Ήξερε να παίρνει νίκες όσο χάλια και να έπαιζε η ομάδα και ας έδειχνε ο Σιγάλας τα επιθετικά και ο Νικολαίδης τα αμυντικά συστήματα. Φέτος μια από τα ίδια στο περίπου. Τα έχουμε ξαναπεί. Πολλές υπερβάσεις μέσα στη χρονιά, μεγάλη ήττα στο κρισιμότερο παιχνίδι. Είχε συνέντευξη τύπου σήμερα να μιλήσει για όλα.

Στην ουσία δεν είπε τίποτα καινούριο. Είπε πάλι για τους νεαρούς που είναι παρακαταθήκη για το μέλλον της ομάδας. Deja vu έντονο. Τα ίδια έλεγε και πέρυσι τέτοιο καιρό. Μια χρονιά λέει δεν κρίνεται μόνο από τρία λεπτά. Συμφωνώ αλλά προσθέτω πως το τελικό αποτέλεσμα μια χαρά κρίνεται. Δικαιολόγησε και τον Κλαρκ, τα αναμενόμενα. Είπε όμως και κάτι που έκανα πως δεν άκουσα. Τα ΜΜΕ το αναμετέδωσαν όμως και δεν μπορώ να προσποιούμαι πλέον ότι δεν ειπώθηκε. Ρωτήθηκε για τα λάθη που πιθανότατα έκανε μέσα στη χρονιά ο ίδιος.

Περιμένω μια απάντηση τύπου στα τελευταία τρία λεπτά με το Μαρούσι θα ηρεμούσα τους παίχτες, θα τους σχεδίαζα μια λογική επίθεση, θα καθάριζα το τέταρτο ματς στον Άγιο Θωμά όπως έκανα και στην κανονική διάρκεια. Αντί αυτών πέταξε την απίστευτη ατάκα''θα καθόμουν να χάσω από τον Παναθηναϊκό. Δεν το είπε ακριβώς έτσι. Δήλωσε ότι μετάνιωσε που στα ημιτελικά προσπαθήσαμε να κερδίσουμε και χάσαμε πολύτιμες δυνάμεις. Αν ξανά αντιμετώπιζε στο μέλλον παρόμοια περίπτωση δεν θα πάλευε τόσο. Αυτά είναι λόγια που ταιριάζουν σε βαρεμένους που γράφουν σε μπασκετικά forums προσπαθώντας να το παίξουν ξερόλες. Δεν τιμάνε καθόλου έναν επαγγελματία προπονητή. Κοντράραμε τον Παναθηναϊκό σε τρία παιχνίδια με τα δύο να είναι μέσα στην Αθήνα. Στο πρώτο από αυτά μας αυτοκτόνησαν διακριτικά και στο τελευταίο έλειπε ο Κλαρκ. Αν αναλογιστεί κανείς τη φετινή χρονιά εύκολα θα αντιληφθεί ότι τα συγκεκριμένα τρία παιχνίδια ήταν ό,τι καλύτερο είχε να επιδείξει η ομάδα. Δεν λες ότι έχεις μετανιώσει για την πιο περήφανη στιγμή σου. Όλοι κάνουμε λάθη και το γνωρίζουμε ιδιαίτερα κάτω από συνθήκες πίεσης. Περιμένω διορθωτική δήλωση. Μην σου πω και γρήγορα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου