Τετάρτη 21 Ιανουαρίου 2009

Επετειακή ανάρτηση

Είπα να δώσω ένα τόνο χαράς. Σημαδιακή επέτειος. Κλείνουν τρεις μήνες από τότε που ξεκίνησα το blog. Σιγά το χρονικό διάστημα θα μου πείτε. Τόσα ξέρετε τόσα λέτε. Οι χαρακτηριστικοί και ουσιώδεις αριθμοί που κρύβουν μέσα τους μαγεία και επαναλαμβάνονται συχνά είναι το 3, το 6 και το 12. Το 9 δεν το παίζω είναι σατανικό. Ξενέρωτοι θα είστε αν γιορτάζετε πχ δύο χρόνια σχέσης. Δεν είναι αριθμός αυτός. Είπα λοιπόν να συνδυάσω τους τρεις μήνες με την εικοστή δημοσίευση και με κάτι άλλο που περίμενα από τον Μάιο. Ναι ήδη καταλάβατε κάποιοι. Ας γράψω κάποια στατιστικά για το τι έγινε στο blog τόσο καιρό. Η στατιστική είναι ο πιο επιστημονικός τρόπος για να πει κάποιος ψέματα. Αν δεν το ξέρατε το μάθατε. Ευθύμης Κιουμουρτζόγλου speaking. Συνολικά μάζεψα εφτά αναγνώστες. Δυο περίπου τον μήνα. Προσπερνώ το γεγονός ότι οι πέντε ανήκουν στην ίδια παρέα και ότι οι άλλοι δύο είναι καμμένοι. Οι δημοσιεύσεις που προκάλεσαν την μεγαλύτερη κουβέντα ήταν το Σ.Θ.Ε Τμήμα Φυσικό και το Guitar Hero που συγκέντρωσαν αμφότερες δέκα σχόλια. Σαν πολλοί μουσικοί δεν μαζεύτηκαν; Χωρίς κανένα σχόλιο έμειναν το Belle Bette και τοYouth Without Youth. Να κάνω ένα σχόλιο και για αυτό; Μπορείτε να πνιγείτε στην άγνοια σας. Είχα δεν είχα πάλι κατάφερα να κάνω τις περισσότερες αναρτήσεις να είναι σχετικές με ταινίες. Έξι συγκεκριμένα βάζοντας μέσα και το blu ray. Η σχολή μου, το μπάσκετ και η τηλεόραση ακολουθούν με δύο. Αυτά είναι τα κύρια ενδιαφεροντά μου; Τι μίζερη ζωή είναι αυτή Θεέ μου; Η ενημέρωση ήταν εντελώς άσχετη και αχρείαστη και το a tale that couldn't be right ήταν παραγγελιά. Αν δεν το έγραφα θα έσκαγε κανένας νέος Κοεμτζής και θα με μαχαίρωνε. Το Silent Hill επίσης δεν είχε θέση εδώ αλλά το μετέφερα σε μια στιγμή που σπάστηκα πολύ. Οι δόσεις είναι πιο αποτυχημένες και από τα σκερτσάκια. Το προσωπικότης μηδέν είναι εντελώς φλωριά. Ο μόνος λόγος που δεν το έχω διαγράψει είναι ότι θέλω να βλέπω κατάφατσα τις μπουρδές μου. Αυτά λοιπόν για το παρασκήνιο. Είναι τιμή σας που διαβάζετε το blog μου. Σας υπόσχομαι ότι από εδώ και πέρα θα γίνει καλύτερο. Όσο καλύτερη θα γίνει και η παιδεία με τον Σπηλιωτόπουλο.

Τι είναι λοιπόν αυτό που περίμενα από τον Μάιο; Lost Lost Lost Lost Lost Lost Lost Lost Lost.
Υπάρχει καλύτερο πάρτυ από αυτό; Σήμερα λοιπόν το βραδάκι στην Αμερική έχουμε τα δύο πρώτα επεισόδια του πέμπτου κύκλου. Η πλάκα είναι ότι και ο αντ1 σήμερα θα δείξει την αρχή του δεύτερου κύκλου. Τρία χρόνια πίσω από τους Αμερικάνους και δύο πίσω από την Ελλάδα. Ναι τα έχει ήδη δείξει η νετ. Αυτός που έγραψε τα σχόλια στο τρέηλερ του αντ1 πρέπει να έχει σχέση με τον Φούτζι Μόρι. Οι αγνοούμενοι θα συναντήσουν τους υπόλοιπους επιζώντες της πτήσης 815. Μπράβο ηλίθιε. Κατέστρεψες τα πρώτα επεισόδια. Όλη η ουσία ήταν η σκηνή με τον Τζιν που φώναζε στον Σώγιερ και τον Μάικλ: Others, Others. Την σκηνή με τον λάκκο που τους έριξαν και την Άννα Λουσία δεν την είδες; Μπούφε. Θα κάτσω να το δω πάντως έτσι για το γαμώτο. Να δω τι υπάρχει μέσα στην καταπακτή. 4 8 15 16 23 42 =1 08 που λέει και ο Λαζίνιο.

Αύριο λοιπόν πρωί πρωί με την δροσούλα ξεκινάει το κατέβασμα. Ο τρίτος κύκλος κάπου στην μέση είχε κάνει μεγάλη κοιλιά. Ο τέταρτος πάλι ήταν θεικός. Έβλεπα αντικειμενικά ένα πολύ καλό επεισόδιο και ξενέρωνα γιατί τα πρώτα οχτώ ήταν υπεράνω κριτικής. Το νετ έχει γεμίσει με spoilers για τον νέο κύκλο. Ήδη ο κόσμος ξέρει τι θα γίνει στο σημερινό επεισόδιο. Ποτέ δεν τα διάβασα και ούτε πρόκειται. Το μόνο βιτσιόζικο που κάνω είναι όταν κατεβαίνει η ταινία και έχω έτοιμους τους υπότιτλους να διαβάζω την αρχή τους. Είμαι αυτοκαταστροφικός φαίνεται. Περίπου σαν τον Ian Curtis. Που μας άφησε ο τέταρτος κύκλος; Μάθαμε ποιοι έξι γύρισαν πίσω, πέθανε επιτέλους ο Μάικλ, ο Μπεν και καλά δεν μπορεί να γυρίσει πίσω στο νησί(το πιστεύει κανείς αυτό;), πέθανε και ο Λοκ. Της πουτάνας με όλη την έννοια. Θα χάσουμε την μπάλα πάλι με flashforward, flashback. Ανάθεμα βέβαια και αν ξέρουμε ποιο είναι το παρόν και ποιο το μέλλον. Ορίζω σαν παρόν την ζωή στο νησί γιατί είμαι επιστήμονας. Είναι και κανα δυο νέοι χαρακτήρες που έχουν πολύ ζουμί. Όπως η κοκκινομάλλα που ψιλό φλερτάρει με τον Φάραντεη. Γαμώτο ξέχασα το όνομά της. Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Έφτασε ο καιρός. Lost Lost Lost Lost Lost Lost Lost Lost Lost Lost Lost Lost Lost Lost Lost Lost Lost Lost Lost Lost Lost Lost Lost Lost Lost Lost Lost

6 σχόλια:

  1. Charlotte S. Lewis.

    Κατά τον συγγραφέα C.S. Lewis.

    Damn it, με απογοητεύεις.

    PS: Μπορείς να προσθέσεις έναν ακόμη καμμένο αναγνώστη στο ιστολόγιό σου ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Οπως ειπε καποιος πιο σημαντικος απο εμενα

    "Statistics are like bikinis. What they reveal is suggestive, but what they conceal is vital."

    have fun with Lost :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. μονο και μονο από τα ονόματα φαίνεται ότι η σειρά είναι για άτομα με επίπεδο :P μπακούνιν, φάραντεη, ρουσο και δεν συμμαζεύεται. άντε να κατεβαίνει σιγά σιγά και να βρεθούν και οι υπότιτλοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. πρωτα οι υποτιτλοι, μετα εχει ο θεος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πρώτον, καλή συνέχεια! Άντε και στους επόμενους 3 μήνες ν'ανοίξεις και σαμπάνια!

    Δεύτερον, εγώ και η παρέα μου είμαστε πιο καμμένοι απ'τους άλλους καμμένους!χοχοχο!

    Τρίτον, πότε επιτέλους θα αποτοξινωθείς από το Lost? Κοτζάμ ιαπωνική σειρά έχω προτείνει στο μπλογκ μου! Τράβα δες και τπτ άλλο εκτός απ'το Lost ρεεεεεεεεε! Ουστ! Ουγκ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. υπάρχουν δύο ειδών άνθρωποι. αυτοί που βλέπουν λοστ και αυτοί που δεν καταλαβαίνουν από τέχνη. βρήκες εσύ γκόμενο που έχει τρέλα με την Ιαπωνία και θα την πληρώσω εγώ :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή