Σάββατο 16 Ιανουαρίου 2010

The Final Destination





Άτιμε Χάρε τόσο κόσμο ξεπαστρέφεις κάθε μέρα, δεν μπορούσες να τους σκοτώσεις όλους μαζεμένους να τέλειωνε αυτό το αίσχος μιάμιση ώρα νωρίτερα; Μια σκέψη που μου πέρασε από το μυαλό πρώτη φορά το σωτήριο έτος 2000 και τελευταία πριν δέκα λεπτά. Μου πέρασε και άλλες δύο αλλά δυστυχώς δεν θυμάμαι τις ακριβείς χρονολογίες. Είδαν το θανατό τους. Ξαναείδαν το θανατό τους. Ξανά ξαναείδαν το θανατό τους. Δεν έφτανε όμως μόνο αυτό. Έπρεπε να ξανά ξαναδούν το θανατό τους για ακόμα μια φορά. Ο Χάρος εξακολουθεί να έχει το ίδιο σχέδιο για τέταρτη συνεχόμενη φορά.

Ταιριάζει για μουσική υπόκρουση το άντε να αρρωστήσει ο άγιος Πέτρος να τη βγάλουμε και φέτος. Αυτό παρακαλάνε οι πρωταγωνιστές για να ζήσουν καμιά μέρα παραπάνω. Στο τέλος το ξέρουμε ότι όλοι θα πεθάνουν. Είναι απορίας άξιο πως κυκλοφόρησαν τρεις συνέχειες; Έχει θαυμαστές αυτό το έκτρωμα; Θα καθήσει κανείς να το δει στα σοβαρά; Άντε εγώ είμαι σπάνια περίπτωση. Το έχω στην ίδια κατηγορία με τα Saw. Κανένα δεν μου αρέσει αλλά τα βλέπω για τα βασανιστήρια μπας και δω κανένα έξυπνο και σαδιστικό. Τα Βλέπω το Θάνατο σου έχουν και αυτά θανάτους που βγάζουν απίστευτο γέλιο. Έχει ξεχάσει κανείς το φονικό νερό που ακολουθούσε το θύμα; Για αυτό το λόγο τα παρακολουθώ. Μπορεί να κάνω και μελετές στο πόσο μακριά είναι ικανή να φτάσει η ανθρώπινη ανοησία. Δεν ξέρω ακόμα, δεν με έχω ψυχολογήσει. Ίσως βγάλω το τελικό πόρισμα με το Jeepers Creepers 3.

Έχει άραγε νοήμα ποιος είναι ο σκηνοθέτης; Κάποιος που δεν θα δημιουργήσει ποτέ τίποτα αξιόλογο. Αν το καταφέρει ποτέ τότε θα διαγράψει το The Final Destination για πάντα από το βιογραφικό του. Όπως ακριβώς έκανε και η Πέγκυ Ζήνα με το αν πας με άλλη θα σου σπάσω το κεφάλι. Πρωταγωνιστές είναι μια παρέα όμορφων νεαρών που ίσως κάνουν μια quest εμφάνιση σε καμιά σειρά της πλάκας. Σεναριακά καμιά πρωτοτυπία. Ωχ εδώ άρχισα να είμαι προκατειλημμένος. Στο πρώτο είχαμε ένα αεροπορικό ατύχημα, στο δεύτερο ένα αυτοκινητιστικό, στο τρίτο ένα στο λούνα παρκ και στο τελευταίο ένα  σε αγώνες rally. Κάποιος το πρόβλεψε όλα αυτά, κάποιοι επέζησαν και στο τέλος όλοι πέθαναν.

Ποιος ο λόγος να το δούμε λοιπόν; Κανείς. Κάποιοι (δύο με τρεις και αυτοί με το ζόρι) ίσως το βλέπουν γιατί γουστάρουν τον εφετζίδικο τρόπο που πεθαίνουν τα θύματα. Καταρχήν θα τους συγχαρώ γιατί πραγματικά ξέρουν να ξεχωρίζουν την τέχνη. Με αυτό θα απογοητευτούν γιατί είναι μια από τα ίδια. Το 3 τουλάχιστον είχε πιο απίστευτους και γελοίους θανάτους που πιθανότατα θα τους άφησαν ικανοποιημένους. Αν υπάρξει και τέταρτη συνέχεια μάλλον θα την εγκαταλείψουν και οι δύο τρεις που προανέφερα. Μάλλον θα τη δω μόνο έγω. Δεν νομίζω ότι θα έχω την ευκαιρία να δω το Χάρο σε ρόλο serial killer πουθενά αλλού. Ποιος ξέρει μπορεί στο επόμενο να ολοκληρώσει το έργο του και να αυτοκτονήσει. Έχω και τίτλο στο μυαλό μου. Βλέπω το θανατό μου. Χάρος.

Υ.Γ Μόλις συνειδητοποίσα ότι έχω επηρεαστεί κιόλας. Για περισσότερες πληροφορίες ανατρέξτε στο A tale that couldn't be right part 5. Ευχαριστώ.

5 σχόλια:

  1. ΑΧ χαχαχα. Το συγκεκριμενο το σταματησα στο 10:02. Χαιρομαι που τελικα δεν εχασα τη γεννηση καποιου νοημοντος υγρου που μας μισει..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ένας είναι ο λόγος που θα δούμε Final Destination movie...το γέλιο που βγάζουν φυσικά! Ταινίες για γέλιο+τρελό θάψιμο after.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. πλέον ο θάνατος έχει βούληση και ευρηματικότητα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Βασικά ο μόνος λόγος για να δεις την ταινία ήταν σε 3D για να σου έρχεται το αίμα στη μάπα :p

    (Το παραδέχομαι. Το έκανα....)

    ΑπάντησηΔιαγραφή