Μπαίνουμε στην τελική ευθεία και δεν το πήρα καν χαμπάρι. Το σημερινό επεισόδιο αποτέλεσε μια μικρή ανταμοιβή των κόπων μας και μια μικρή επαλήθευση των προσδοκιών μας. Δεν ήταν κάτι το εξαιρετικό, ούτε το μοναδικό και ανεπανάληπτο επεισόδιο θύμισε όμως παλιές καλές στιγμές. Καταρχήν ήταν ανατρεπτικό και κατάφερε μετά από πολύ καιρό να με ξαναβάλει σε σκέψεις. Ξέφυγε από τις ηλίθιες και άσκοπες ιστορίες και αλλαγές στην εξέλιξη και έγινε σαφώς πιο ουσιαστικό.
Στη ζωή μετά ήταν εντυπωσιακό και συνάμα διαφορετικό. Άρχισε να συνδυάζει όλες τις ζωές των πρωταγωνιστών και να τους φέρνει κοντά χωρίς καν να χρησιμοποιήσει τον Ντέσμοντ. Αυτό δεν το περίμενα σε καμιά περίπτωση. Ο τρόπος που έδεσαν ήταν επιτυχημένος και σαφώς καλοδουλεμένος χωρίς την παραμικρή υπερβολή. Άντε ίσως μόνο στο σημείο που χτύπησε ο Ντες τον Λοκ. Αν το έκανε από ένστικτο ή υπάρχει άλλος λόγος θα το μάθουμε σύντομα. Όλοι συναντιούνται και αρχίζουν να σκέφτονται μεταφυσικές δυνάμεις, πεπρωμένα και τα λοιπά. Που θα το πάνε παρακάτω περιμένω. Ο χαρακτηρισμός μου η ζωή μετά αρχίζει να μοιάζει το λιγότερο άστοχος αλλά αυτή είναι η μαγεία. Θα περιμένω μέχρι να διαψευστώ πλήρως. Αξιοπερίεργη είναι και η αντίδραση της Σαν όταν είδε τον Λοκ. Μην το ξεχάσουμε και αυτό.
Στο νησί πάλι βίοι παράλληλοι με τη ζωή μετά. Έγινε και εκεί η συνάθροιση και πλέον κανείς δεν εμπιστεύεται κανένα. Τι έκανε εντύπωση; Η ξαφνική καλοσύνη του Σαγίντ και της Κλαιρ. Ο πρώτος από εκεί που δεν ένιωθε το παραμικρό συναίσθημα ξαφνικά άρχισε να σκέφτεται για τις πράξεις του. Η δεύτερη άφησε την κακία στην άκρη και αποφάσισε να συμβιώσει με τους υπόλοιπους. Υπάρχει άραγε τελικά επιστροφή από τη σκοτεινή πλευρά όπως έγινε και με τον Άνακιν; Γεια σου ρε Χιούγκο με τις ατάκες σου. Τους είχα ξεγράψει και τους δύο τώρα έχω τις αμφιβολίες μου. Άλλο ένα αξιοσημείωτο είναι η ολοφάνερη ομοιότητα της τελευταίας σκηνής με την πρώτη του πρώτου επεισοδίου. Οκ πέρασαν αρκετά τα χρονιά δεν θυμάμαι αν είναι ολόιδια αλλά υπάρχουν σαφώς πολλές ομοιότητες. Ακόμα ένας προβληματισμός.
Ναι λοιπόν άξιζε τον κόπο. Χρειαζόμαστε και άλλα τέτοια επεισόδια. Άντε τα λέμε την επόμενη βδομάδα.
Στη ζωή μετά ήταν εντυπωσιακό και συνάμα διαφορετικό. Άρχισε να συνδυάζει όλες τις ζωές των πρωταγωνιστών και να τους φέρνει κοντά χωρίς καν να χρησιμοποιήσει τον Ντέσμοντ. Αυτό δεν το περίμενα σε καμιά περίπτωση. Ο τρόπος που έδεσαν ήταν επιτυχημένος και σαφώς καλοδουλεμένος χωρίς την παραμικρή υπερβολή. Άντε ίσως μόνο στο σημείο που χτύπησε ο Ντες τον Λοκ. Αν το έκανε από ένστικτο ή υπάρχει άλλος λόγος θα το μάθουμε σύντομα. Όλοι συναντιούνται και αρχίζουν να σκέφτονται μεταφυσικές δυνάμεις, πεπρωμένα και τα λοιπά. Που θα το πάνε παρακάτω περιμένω. Ο χαρακτηρισμός μου η ζωή μετά αρχίζει να μοιάζει το λιγότερο άστοχος αλλά αυτή είναι η μαγεία. Θα περιμένω μέχρι να διαψευστώ πλήρως. Αξιοπερίεργη είναι και η αντίδραση της Σαν όταν είδε τον Λοκ. Μην το ξεχάσουμε και αυτό.
Στο νησί πάλι βίοι παράλληλοι με τη ζωή μετά. Έγινε και εκεί η συνάθροιση και πλέον κανείς δεν εμπιστεύεται κανένα. Τι έκανε εντύπωση; Η ξαφνική καλοσύνη του Σαγίντ και της Κλαιρ. Ο πρώτος από εκεί που δεν ένιωθε το παραμικρό συναίσθημα ξαφνικά άρχισε να σκέφτεται για τις πράξεις του. Η δεύτερη άφησε την κακία στην άκρη και αποφάσισε να συμβιώσει με τους υπόλοιπους. Υπάρχει άραγε τελικά επιστροφή από τη σκοτεινή πλευρά όπως έγινε και με τον Άνακιν; Γεια σου ρε Χιούγκο με τις ατάκες σου. Τους είχα ξεγράψει και τους δύο τώρα έχω τις αμφιβολίες μου. Άλλο ένα αξιοσημείωτο είναι η ολοφάνερη ομοιότητα της τελευταίας σκηνής με την πρώτη του πρώτου επεισοδίου. Οκ πέρασαν αρκετά τα χρονιά δεν θυμάμαι αν είναι ολόιδια αλλά υπάρχουν σαφώς πολλές ομοιότητες. Ακόμα ένας προβληματισμός.
Ναι λοιπόν άξιζε τον κόπο. Χρειαζόμαστε και άλλα τέτοια επεισόδια. Άντε τα λέμε την επόμενη βδομάδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου