Σάββατο 17 Απριλίου 2010

Lost season 6 Episode 12 - Everybody Loves Hugo

Ούτε ο υποφαινόμενος αποτελεί εξαίρεση στον τίτλο του επεισοδίου. Ο Χιούγκο είναι ένας από τους πιο αξιαγάπητους χαρακτήρες της σειράς χάρη στο χιούμορ του και την καλώς εννοούμενη αγαθότητα και μερικές φορές αφέλεια του. Δεν είναι και ιδιαίτερα δυσνόητο ότι το επεισόδιο αφορά κυρίως αυτόν. Στη ζωή μετά είδαμε πόσο τυχερός είναι, πόσα λεφτά απέκτησε, πόσο γενναιόδωρος είναι και πόσο ευτυχισμένος μοιάζει. Μια μικρή παρένθεση. Είναι κάπως σπαστικό που πετάνε στη ζωή μετά ανθρώπους που έζησαν στο νησί για πολλά χρόνια μόνο και μόνο για να κάνουν μια επιπλέον συμμετοχή οι ηθοποιοί. Σαν να δείχνει ότι δεν έχουν και τόσο μεγάλη σημασία όσα διαδραματίζονται εκεί. Τέσπα το προσπερνάμε. Ο Χιούγκο λοιπόν εξακολουθεί να μην είναι και τόσο ευτυχισμένος γιατί τον ταλαιπωρεί το γνωστό πρόβλημα έλλειψης επικοινωνίας με το αντίθετο φύλο. Με λίγα λόγια δεν μπορεί να πιάσει γκόμενα. Εδώ είναι που επανέρχεται μια παλιά μας γνώριμη. Φυσικά μιλάω για τη Λίμπι και δεν πιστεύω ότι υπάρχει ένας άνθρωπος εκεί έξω που βλέπει Lost και δεν το υπέθεσε. Από τις πιο γλυκές και τρυφερές ιστορίες αγάπης που είδαμε στην οθόνη μας αν όχι η καλύτερη. Πάνε να ξανασμίξουνε τα πουλάκια με τη βοήθεια του Ντέσμοντ που περιφέρεται σαν άλλος Τζέηκομπ ή σαν άλλος Σαγίντ όταν προσπαθούσε να τους ξαναενώσει. Είδαμε και τη Λίμπυ στο ψυχιατρείο προσπαθώντας να μας εξηγήσουν εκείνο το φινάλε του επεισοδίου του δεύτερου κύκλου. Να πω την αλήθεια δεν με έπεισε και πολύ. Τότε μιλούσαμε ξεκάθαρα για flashback ενώ τώρα παρακολουθούμε κάτι που κανείς δεν ξέρει ακριβώς τι είναι. Μπερδεμένη κατάσταση ή απλά εμένα δεν μου κόβει και τόσο.

Νησί τώρα και εδώ τα πράγματα είναι κάπως περίεργα. Η σκηνή με την Ιλάνα είναι παντελώς άστοχη και ακυρώνει ένα χαρακτήρα που περιμέναμε να δείξει πολλά. Άσε που έχουμε δει τον ίδιο θάνατο με τον τρελό επιστήμονα τον Αρνζτ ή κάπως έτσι. Ο Ρίτσαρντ φαίνεται να τα έχει πανηγυρικά χαμένα όπως και οι υπόλοιποι. Από δύο άτομα περιμένουμε να παίξουν καθοριστικό ρόλο. Το κακό είναι ότι ακόμα περιμένουμε. Ο Άγνωστος Χ έδειξε να ταραζέται μόνο από τον Τζακ και τον Ντέσμοντ. Το δεύτερο πήγε να τον ξεφορτωθεί και ψιλιάστηκε ότι γνωρίζει την πραγματική του ταυτότητα και τον πρώτο πιθανότατα τον αναγνώρισε σαν το μεγάλο του αντίπαλο ή σαν το κυρίαρχο συστατικό της δικής του νίκης. Α ναι είχαμε και τον Ιησού σε επανεμφάνιση. Το παιδάκι που εμφανίζεται στον Άγνωστο Χ και αυτός τα κάνει πάνω του. Μας εξήγησαν και καλά τους ψίθυρους. Τι να σου πω πολύ πρωτότυπη έκδοχη. Πάμε για άλλα.

Εξακολουθούμε να περιμένουμε τη δράση και δράση δεν βλέπουμε. Έχουν γίνει κάπως πιο αργές εξελίξεις και υπάρχουν πολλά ανοιχτά μέτωπα. Σίγουρα ήταν καλύτερο από το προηγούμενο και πολύ μάλιστα αλλά ακόμα υπάρχει η προσμονή ενός αναμενόμενου εκπληκτικού επεισοδίου. Άντε να δούμε αν αυτό θα είναι της επόμενης βδομάδας ρε μάγκες.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου